Geenstijl

‘Christenen zeggen dat Christus de Zoon van God is – moge God hen beoorlogen.’ Het Arabische werkwoord qaatala قاتل , dat vertaald moet worden als ‘beoorlogen’, betekent: ‘doden of tot krijgsgevangene en slaaf maken’. Krijgsgevangenen werden in antieke tijden tot slaaf gemaakt en verhandeld, maar konden geluk hebben en aan hun familie worden terugverkocht. Slaven zijn er in soorten: plantageslaven, huisslaven, seksslaven en belastingsslaven. Een belastingsslaaf kon gedood worden of in een andere categorie van slaven worden ondergebracht wanneer hij naar het oordeel van zijn meesters niet voldoende opbracht. Het is niet te verwachten dat een boek dat christenen vervloekt en hen een antieke ‘beoorloging’ toewenst (zie begin en eind van Koran 9:30), veel welwillende passages over Kerstmis zal bevatten. In de vorm waarin moslims de koran lezen, zijn zulke passages er dan ook niet. Maar het Arabische alfabet waarin de koran tegenwoordig geschreven is, had in de tijd van Mohammed (570-632) nog geen puntjes op de letters. Die zijn later bedacht, en nog weer later aan de koran toegevoegd. Als je die puntjes weglaat, kan je de tekst op verschillende manieren begrijpen. Het bekendste voorbeeld komt uit koran 44:54 en 52:20: worden de doden in het hiernamaals uitgehuwelijkt of krijgen ze rust?

Dat is een brandende kwestie, want als het woord dat daar staat ‘rust geven’ betekent en geen puntjes heeft, روح , kan de tekst alleen maar zo worden begrepen dat er verse druiven aan de zachtrustende overledenen worden uitgereikt. Is het daarentegen, met puntjes, ‘uithuwelijken’, زوج , dan gaan de ontslapenen een onrustige tijd tegemoet, want dan krijgen ze steeds verse maagden toegeschoven waarvan het wel niet de bedoeling zal zijn dat die maagd blijven. Moslims geloven dat soera 97 over de openbaring van de koran gaat. Er is alleen iets aan de hand. Met weglating van de puntjes, zonder één letter te veranderen, zou soera 97, ondanks de vervloeking van de christenen die de koran bevat in 9:30, over de geboorte van Jezus moeten gaan. Eigenlijk is het nog erger: in de traditionele islamitische uitleg van het vers wordt er ergens een letter t bijgesmokkeld. De uitleg waarmee soera 97 tot een kerstsoera wordt, heeft die extra letter t niet nodig. De vertaling van soera 97 als kersthymne ziet er normaler uit dan de traditionele islamitische vertaling, precies zoals het voor doden normaler is om in hun graf te rusten dan om met maagden te gaan rommelen. Als soera 97 oorspronkelijk een kersthymne geweest is, die pas nadat er puntjes aan waren toegevoegd, geschikt was om in de koran te worden opgenomen, dan heeft de islam een probleem. Dan is de koran, geheel of gedeeltelijk, niet door God via Gabriel aan Mohammed geopenbaard, maar, geheel of gedeeltelijk, door mensen gemaakt – net als de bijbel trouwens. Moslims na Mohammed hebben die antieke puntloze teksten niet meer begrepen, en er de verkeerde puntjes opgezet. De antieke teksten waarvan met behulp van puntjes koranverzen zijn gemaakt, zijn uit de bijbel en de kerkelijke liturgie afkomstig. Moslims tillen zwaar aan de directe goddelijke oorsprong van de koran. Als die in gevaar komt, komt ook het eeuwig leven in het hemels paradijs op het spel te staan. Alleen de goddelijke oorsprong van de koran, geloven beroepsmoslims, garandeert dat de sharia de wil van God is die door jihadisten aan de rest van de wereld moet worden opgelegd. Wie de koran ondermijnt, is even verkeerd bezig als iemand die jihadisten bombardeert. Beide leiden immers tot afbraak van de islam. Beide falsificeren de aanspraken op onfeilbaarheid en onoverwinnelijkheid van de beroepsmoslims. Ibn Warraq (een pseudoniem) is een geleerde met een Brits-Indische achtergrond. Deze zomer verscheen zijn prachtboek Christmas in the Koran, 805 bladzijden. Is wel een stevige pil, maar als je het maar half hebt gelezen, mag je ook trots op jezelf zijn. Ibn Warraq heeft alles verzameld en becommentarieerd dat met deze kwesties samenhangt. Hij begint met de geniale Christoph Luxenberg (een pseudoniem) die in 2000 uit het niets in het Duits een boek liet verschijnen waarin voor het eerst aannemelijk werd gemaakt dat de puntjes van de koran pas later moeten zijn toegevoegd, en vaak niet juist kunnen zijn. Als ik een rondje champagne moest geven aan alle hoogleraren die zich publiekelijk hebben rot gelachen om dit idee, zou ik voor weken door mijn representatiebudget heen zijn. Na Luxenberg komen andere vlijtige geleerden aan de orde, soms heren van vroeger uit wier werk een aarzelend vermoeden bleek dat er met die puntjes iets mis was. Het lezen van Ibn Warraq’s boek kost misschien meer moeite dan smullen van Voorwaardelijke Liefde, het laatste prachtboek van Thierry Baudet, maar anderzijds is het even nodig als het wegbombarderen van de jihadisten van ISIL/ISIS/IS. En minder gevaarlijk.