Geenstijl

Jij en ik zijn nooit vrienden geweest, sterker nog ik denk dat jij mij een rete-irritant wijf vindt dat jou bij tijd en wijle lastig valt omdat ik nou eenmaal een opdrachtgever heb, die eens in de zoveel tijd denkt “zullen we Jeroen Pauw interviewen?”. En ik jou dan weer bel, om afgezeken te worden. Dat typeert onze verhouding: ik de pauper, jij de heerser die met een minachtend NJET mij doet afdruipen. Het doet me weinig: je bent zo voorspelbaar. Dat jij een programma presenteert getiteld "Typisch Nederlands" zou me dan ook niet moeten verbazen. Sterker nog, daar reken ik op. Totdat ik hoorde waar dat programma dan over zou moeten gaan. Ik geloofde het niet. Ik. Geloofde. Het. Niet. Maar internet zei dat het klopte. Facebook zei dat het klopte. Bert Brussen bevestigde het via de SMS. En raadde me aan om van het dak te springen. Omdat het klopt.

Jeroen, zeg me: hoe gaat dat, jezelf verloochenen? Zoiets als: - Hé Jeroen, we hebben een tof idee, jij gaat multicul big brother doen! - Eh nou nee hè, ik geloof niet in multicul. Dat heeft heel Nederland al gezien op tv. - Joh heel Nederland is dom, en zeker de VARA-kijker. Die is dat allang vergeten. - Ja maar ik geloof niet in multicul. Hoewel: wat schuift het? Ik heb het een kwartier uitgehouden bij je multicul. M’n maag draaide zich om: veel laffer had je het niet in elkaar kunnen zetten. In plaats van verder te gaan op jouw mening (Ja Pauw, je bent geen journalist, je bent een narcist. Verschuil je niet achter journalistieke onafhankelijkblablabproestheid), laat je dat doen door mensen met wie jij in het dagelijkse leven niet dood gezien wilt worden. Hagenezen met een spraakgebrek die prachtig verwoorden hoe ze de multicul zien. Hoe voelt dat nou, Jeroen, om paupers jouw vuile was op te laten ruimen? In die tig jaar Pauw & Witteman werd ik ook allen maar uitgenodigd om anderen af te zeiken. Bij elke afzeikuitnodiging antwoordde stoïcijns dat jij en Witteman vét betaald kregen om vragen te stellen en ik niet. Mensen zoals jij faciliteren het multiculfeestje in plaats van stelling te nemen. En deze mensen misbruik je Jeroen, zonder dat ze het zelf in de gaten hebben. Ja Jeroen, ook ik ben een elite-racist. Maar dan wel een die haar mening áltijd zelf zal uitspreken. Uitschreeuwen als het nodig is. Een eliteracist die een multiculprogramma maakt terwijl 'ie niet in multicul gelooft, verafschuw ik met alles wat ik ben en heb. En tegelijkertijd heb ik respect voor je: principes verloochenen betaalt niet alleen de rekeningen maar financieert de slingers van het leven. Ik was trouwens met de hakken over de sloot.