Geenstijl

“De verdragsorganisatie betuigde solidariteit met Kiev en zal president Petro Porosjenko volgende week verwelkomen op een top in Wales. Rasmussen zei het volledig te respecteren als de Oekraïense leider besluit om te toetredingsprocedure van de NAVO te starten.” Dat de EU gek is geworden wisten we al. Exhibit A, exhibit B. Het lijkt er op dat secretaris-generaal van de NAVO Anders Fogh Rasmussen inmiddels ook kierewiet is, met hun nieuwe Europese NAVO-bases en NAVO interventiemacht. Waar komt die enorme drang vandaan om Oekraïne bij het Vrije Westen te betrekken? Kiev is volstrekt onbetrouwbaar gebleken. Recent nog moest Nederland de onderzoeksmissie in het rampgebied van de neergeschoten MH17 afbreken omdat president Porosjenko zich niet aan de met Frans Timmermans gemaakte afspraken hield: er werd gewoon doorgevochten in het gebied. Oekraïne, wat moet je er mee? Eerst een kaartje ter verduidelijking, na de breek.

Geopolitics can be tough. Here's a guide for #Ukraine. pic.twitter.com/yXdfa0pRdn

— ian bremmer (@ianbremmer) August 29, 2014

Duidelijk kaartje, niet? De NAVO is een militaire alliantie, de kern van het verdrag is artikel 5: een aanval op één van de staten betekent een aanval op allemaal. Oekraïne ligt mooi tussen Europa en Rusland in als buffer. Het gebrul van Verhofstadt, Van Baalen en Rasmussen draagt bepaaldelijk niet bij aan rust in de regio. Aan Oekraïne de kans (of hoop) bieden op Europese- en NAVO-toetreding, speelt Rusland alleen maar in de kaart: “Zie je wel”, zal Poetin zeggen. “Het Westen probeert de grenzen richting het oosten te verleggen.” Daarbij: zinspelen op een lidmaatschap van de NAVO betekent dat Rasmussen eigenlijk zegt dat het Vrije Westen bereid is om een oorlog met Rusland aan te gaan. Het zou helpen als Europa een eenduidig sanctiebeleid laat horen aan de Russen maar dat lukt niet. Beste voorbeeld zijn de socialistische Fransen die gewoon doorgaan met de verkoop van oorlogsschepen aan de Russen. Aansturen op een handelsoorlog middels sancties over en weer zou het beste zijn omdat je dan zeker weet dat alle partijen uiteindelijk weer om de tafel gaan zitten: regeringen worden inschikkelijker wanneer ze zien dat hun standpunten toch wel erg veel geld kosten. De Russen ervan overtuigen dat rust in Oekraïne in ieders belang is, zou de belangrijkste prioriteit van het Westen moeten zijn: er moeten zaken worden gedaan met Moskou, niet met Kiev. Oekraïne mag meedoen met het Eurovisie Songfestival. Maar daar zullen ze het voorlopig mee moeten doen.