EBRU UMAR - ONFATSOENLIJK!
Meneer Aart verklapte me in een interview dat tegenwoordig alles zo ongelooflijk fatsoenlijk is geworden op tv. "Je mag geeneens een kind op schoot nemen", zei hij. "Pieleman trek er nog maar 'es aan is helemaal onmogelijk." Krankzinnig en ongelooflijk truttig, maar een conclusie waar ik geen weerwoord op had. Want is dat écht zo? This is Holland mén. Hier kan toch alles? Totdat ik dit weekend een stuk van mezelf terug vond. In 1998 deed ik mee aan een idioot achterlijke serie, Girls Girls Girls van de NPS. Idee was goed, 12 vrouwen portretteren, scoort altijd. Dat 10 van de 12 allochtoon waren, was de reden om de subsidiekraan van de NPS wagenwijd open te zetten. Negen van de twaalf die meededen, waren, om het netjes te zeggen: wijven. Zieligerds. Herstel: allochtone zieligerds die zich onderdrukt vonden door de Nederlandse samenleving. De andere drie waren Hollandse Glorie - en ik. 1998; het had een voorbode moeten zijn van wat komen zou. Uiteraard vonden die negen zieligerds mij stom want ik vond mezelf niet zielig en niet tekort gedaan door Nederland of de Nederlandse samenleving. En in mijn onbevangenheid maakte ik een grapje: "Waarom moet een Surinamer nooit met een Marokkaan trouwen?"
Uiteraard waarschuwde ik dat het antwoord grappig maar niet correct zou zijn. "Omdat 'ie dan kinderen krijgt die te lui zijn om te stelen." Nog steeds grappig ware het niet dat ik anno 2014, zestien jaar na dato twee dingen dacht:
1. Het antwoord zou vandaag de dag moeten luiden: "Omdat 'ie dan kinderen krijgt die te lui zijn om te mishandelen en te moorden."
2. Dit zou je vandaag de dag niet meer mogen zeggen. Zeker niet op tv, zeker niet bij de NPS.
Van vrijheid om álles te zeggen, zijn we verworden tot een land waarbij vrijheid gedefinieerd wordt om als jihadist in den vreemde te mogen strijden, mét behoud van paspoort, uitkering en recht op psycholoog bij terugkeer. Een land waarbij we vrijheid definiëren als het recht om alles te verwerpen waar dit land voor staat. En dan niet met woorden, maar met daden. Want anno 2014 zijn woorden gevaarlijker en vooral onfatsoenlijker dan daden.