Nergens wordt de nakende ineenstorting van het Romeinse Rijk zo duidelijk zichtbaar als in één van de favoriete werkvelden voor gehaaide graaiers: de zorg. Want nergens tekent de combinatie van arrogantie, machtswellust en inhalige zelfverrijking zich zo scherp af tegen de maatschappelijke belangen van de sector, waarin de ene ontslaggolf na de andere verzorgingshuis-sluiting zich voltrekt. Het kan de baasjes in de zorg allemaal geen flikker schelen. Als zij maar megalomane salarissen verdienen en auto's met chauffeur kunnen rijden. (
Allemaal.) Of mooie "dienstreizen" kunnen maken, zoals Theo Langejan, bestuursvoorzitter van de Nederlandse Zorgautoriteit NZa, Lekker naar Nice, naar Washington of naar Zuid-Afrika. Vrouw mee, mooi cultureel programma er bij, uitgebreid dineren. En dat dan
laten betalen door bedrijven en organisaties die onder toezicht van de NZa staan of opdrachten krijgen van de NZa. Een deel van die reizen werd nota bene betaald door advieskantoor PwC, waar Langejan tot voor kort zelf een functie had. Daarnaast zette Langejan zelf zijn handtekening onder declaraties, gebruikte hij de NZa goldcard voor privé-aankopen en deed hij te dure aanbestedingen voor nieuwe auto's voor het bestuur. Oftewel: als schaamteloosheid een ziekte was, zat Langejan in de terminale fase. De bestuursvoorzitter van de NZa verzweeg in april nog persoonlijk en met opzet slechte cijfers uit rapporten omdat hij niet met
slecht nieuws naar buiten wilde, volgens de klokkenluider die NRC wist binnen te halen. "De Nederlandse Zorgautoriteit maakt en bewaakt goed werkende zorgmarkten", staat er op hun
website te lezen. Maar wat zegt de NZa over hun eigen bestuursvoorzitter? "Het vertoonde gedrag is niet verboden." Dus er is niks aan de hand. Operatie geslaagd, patiënt overleden.
Feynman: Schreef in april ook al over de
ziektes van de Zorgautoriteit.
