Nou, het is ze gelukt hoor. Angela Merkel, de officieuze bazin van Europa, heeft het drankorgel Jean-Claude Juncker naar voren geschoven als nieuwe voorzitter van de Europese Commissie. Met deze christendemocratische putsch is Merkel weer een stapje dichterbij de Europese almacht. Heerlijk voorspelbaar weer, hoe die Eurofiele handjeklap achter de schermen werkt. Juncker
riep al luidkeels dat hij het wordt, Mutti Merkel regelt het voor 'm. Waar zo'n drijvend
achterkamertje al niet goed voor is.
Merkel heeft Juncker doorgedrukt en Merkel komt er mee weg, omdat het Frankrijk van Hollande een zwak bestuurd zwalkzootje is dat niet eens mee mocht op het bootje, de zuidelijke Eurolanden al lang blij mogen zijn dat het noorden ze nog financieel boven water houdt, en een zogenaamd dissident landje als Nederland een grote bek heeft voor de bühne, maar uiteindelijk toch altijd de
vaginahandjes vouwt voor Frau Merkel. Met de keuze voor Juncker lijkt de EU bewust te kiezen voor een breuk met de Britten. Lucky bastards. Nog een paar jaar, en ze zijn van het allesverzengende EU-bewind verlost. Als Cameron er niet uit stapt, doet Farage het wel. En terecht: deze drankneus staat voor alles wat er rot is aan de EU. De machtswellust, de leugens, de elitaire sprookjes. Enfin, hieronder de
defining quote over Juncker. This time it's different? Jah. Sure. Weltruste, Europa.
Nagezonden: met de historie indachtig (
smak) een kusje van Conan:
