Geenstijl

Karel van het Reve zag het in 1980 al scherp, Hafid Bouazza doet het anno 2014 nog eens aangescherpt over: knipmessen voor islamitische koningen is op zijn minst koddig, maar eigenlijk gewoon kwaadaardig. Onderstaand een ingezonden schrijven van Hafid dat wij vannacht in de stijlloze mailbox vonden. Woede en een rechte rug zijn een genoegzame combinatie. Kom er maar in, Hafid Bouazza: In 1980 probeerde Saoedie-Arabië de uitzending van een drama-documentaire door de NOS te verbieden. De documentaire, Death of a Princess, was nagespeeld, omdat de regisseur Antony Thomas geen toestemming kreeg om in dat land te filmen. Hij liet de research voor het verhaal dat hij wilde vertellen naspelen. Het ging om de executie van een prinses die probeerde het land, dat de bakermat van de islam wordt genoemd, te ontvluchten met een jongeman op wie zij verliefd was. Daar staat openbare moord op. De NOS hield voet bij stuk en zwichtte niet. De film werd uitgezonden. Dit was in een tijd niet lang na de olieboycot door de OPEC-landen. Toen had Nederland nog een rechte rug. Toen waren sterke knieën heel gewoon. Nu doet dat woestijnland (ook wel bekend als ‘zandbak’) weer hetzelfde. Dreigen. Met een handelsboycot. Vanwege een sticker die Geert Wilders heeft vervaardigd. Een geslaagde parodie op de Saoedische vlag. Ik bedoel: een stickerparodie op een islamitische vlag is toch het hoogtepunt van beschaving in vergelijking met het verbranden van vlaggen en het oproepen tot moord op mensen die onder die vlaggen leven. Om maar te zwijgen over het vermoorden van mensen die onder de schaduw van de vlag leven die bespot wordt.

Nederland zou dus, bij monde van onze gekozen politici, moeten opstaan, niet voor het stukje stof dat een ander land zo eerbiedigt in vlag- of andere vorm (dat hebben we hier al genoeg gedaan voor de hoofddoek), maar voor de normen en waarden die de vlag symboliseert. Een symbool valt uiteindelijk niet te beledigen. Maar moraal en waarden zijn dat wel – en dus het verdedigen waard. En zeggen dat Nederland deze verkwanselt, is zachtjes uitgedrukt. Heel zacht. Bijna lief. Nederland is niet eens voor de islam en Arabische dreigementen gecapituleerd (ook al klopt dit wel), maar vooral bezweken onder de waanzin dat goede bedoelingen wederkerigheid kweken. De VOC-mentaliteit, een vorm van avontuurlijkheid, heeft plaats gemaakt voor de lust tot gratis reizen. Waarom denkt u dat Frans Timmermans, na het bezoek van een of andere ‘topambtenaar’, ook naar Saoedie-Arabië zal afreizen? Om foto’s van zijn kreeftenroodverbrande gezicht in dat MERS-land op zijn Facebook te zetten. Natuurlijk! Om twee miljard handelsinkomsten veilig te stellen? Dat gelooft u toch niet? Het is vooral een manier om aan te tonen dat hij deugt, dat de regering deugt. Natuurlijk zullen er ook handelsbelangen mee gemoeid zijn, maar als Geert Wilders, die volledig in zijn democratische recht staat, een maatstaf voor deugdelijkheid en/of deugdzaamheid wordt, dan is Saoedie-Arabië wel een heel vreemd oord om je gelijk te halen. Mein Himmel! Frans Timmermans is gewoon een variatie op Arnoud van Doorn. Laatstgenoemde neo-moslim is een lachertje, maar denkt u werkelijk dat hij voor die Saoediërs niet ook een lachertje is? Een stroman die een vogelverschrikker blijkt te zijn.. Timmermans is, net zoals Van Doorn, een slappe lul. Dit bedoel ik niet figuurlijk, maar letterlijk. Neerbuigen kost geen moeite. Bekering en diplomatieke lakeiengedrag verschillen niet veel van elkaar. In beide gevallen raakt men kwijt wat er werkelijk toedoet: niet geld, niet oppurtunisme, niet bewijs van goed gedrag, niet begrip en ‘respect’ voor andere culturen, of begrip voor de gekwetstheid van een abstractie (‘ziel, ‘overtuiging’). Men raakt karakter kwijt. Dat is sterven voordat skelet en zeis, in een kapmantel gehuld, op bezoek komen.