Geenstijl

"Het is heel erg," verzucht een bladerwringende maïsplant tegen onze verslaggever, "ons stekje was een wólk van een kiem. Ik zie hem nog staan, met die wankele worteltjes in de steenwol." Haar stem breekt en ze laat haar kolf hangen. "Toen kwamen ze met dat vaccin. Het zou hem sterk maken zeiden ze. Hij zou resistent tegen ziektes worden zeiden ze. Nou je wil toch het beste voor je zaailing he. En zij zullen het wel weten, denk je dan. En weet u wat het ook is, je wordt gewoon overrompeld. Veel planten weten niet eens dat het vaccin niet verplicht is. Je gaat er gewoon in mee." Liefdevol verschikt ze een stengel van het catatonische kiempje. "Kort na de vaccinatie merkte ik dat hij..ánders was. Eerst dacht ik, oh dat is een beetje stress van de inenting. Ja je WIL het niet zien he, aanvankelijk. Maar al snel wist ik: dit is heel erg mis. Zo iets voel je gewoon als veredelde kloon. Niemand wilde naar me luisteren. Nou, ik liep tegen een muur op, wilt u dat wel geloven? Voelde me niet serieus genomen. Als ze kunnen oogsten weten ze je te vinden maar als er mest aan de maïskorrel is geven ze niet thuis. Ik zat met een slappe, in zichzelf gekeerde kiem en niemand stak een gieter uit." Heel zacht mompelend: "Kan me wel voor mijn kolf slaan. Arm jochie." En dan, fel: "Toen zijn blaadjes afvielen brak er iets in me. Een stengel misschien, ik weet niet wat maar Ik ben in actie gekomen. Toen heb ik de Vereniging Voor Natuurlijke Fotosynthese opgericht. Bewuste gewassen willen geen vaccins. Kunnen ze wel met hun onderzoeken komen dat er geen verband is tussen autisme en vaccins, maar u ziet hier het bewijs. Onze kleine maïsbaby heeft hartstikke asperge van dat geknutsel. Het is een kasplantje." Voorzichtig dekt ze het geschubde kopje toe met een bergje aarde. De aspergestekers zijn onderweg.