De Europese verkiezingen komen er aan, dus wordt het stemvee bestookt met Goed Nieuws over de EU. In de Azijnbode staan interviews met 'de man die Europa redde', bij het Eurofiele babbelprogramma Buitenhof schuift Guy Verhofstadt aan, de man die onlangs de Koude Oorlog hoogstpersoonlijk herverklaarde in Kiev en daarna 'zie je wel, we hebben 1 sterk Europa nodig!' ging brullen. In Engeland zijn ze al 1 stapje verder met homogeen hoeraroepen in het EU-debat. Ambtenaar Iain Mansfield won de Brexit Prize, een
belangrijke prijs (en 100.000 euro) van de denktank Institute of Economic Affairs (
IEA), voor een paper waarin hij beargumenteert dat Britse uittreding uit de EU in combinatie met het verbeteren van internationale vrijhandelsverdragen een positieve invloed op de economie en ontwikkeling van het Verenigd Koninkrijk kan hebben. Jeej, zeiden de vele, vele, vele eurosceptische Britten, een nieuw, niet-populistisch, intellectueel geluid in het Eurodebat! Nou, niet dus. Want Mansfield is ambtenaar, en zijn baas (de Britse overheid) heeft hem verboden om in de media te verschijnen om over zijn rapport te praten. In het Engels zeggen ze over het muilkorven van Mansfield nog heel subtiel dat hij is 'prevented from discussing his ideas', maar in een niet zo heel ver maar duister verleden heette zulks gewoon een
BERUFSVERBOT. En het uit het debat houden van een prijswinnend Brexit-rapport is het postmoderne equivalent van een boekverbranding. Niet dat iemand het gaat lezen, maar omdat wij niet zo van het muilkorven van meningen zijn: hier heeft u
A Blueprint for Britain: Openness not Isolation,
by Iain Mansfield (pdf).
