Geenstijl

Van donderdag 20 maart tot zondagmiddag 23 maart komt het gilde van de koranfluisteraars bij elkaar in een bosrijke omgeving ergens op het schilderachtige platteland van de Duitse deelstaat Saarland, om elkaar op de hoogte te brengen van ieders onderzoek naar hoe de vroegste koranteksten eruit moeten hebben gezien en hoe de islam is ontstaan. Binnen het congresgebouw is iedereen het eens over stellingen die, geuit buiten dit gebouw, je direct in contact met de multiculturele Justitie zouden brengen. Er zullen wel niet veel serieuze wetenschapsgebieden zijn waar het zo gesteld is. Het meest magisch in deze branche is de ontcijfering van de teksten op munten uit het oude Nabije Oosten. Er staat op die munten wat er staat. Daar heeft in de loop der eeuwen niemand een letter aan kunnen veranderen. Maar wat staat er, en wat betekenen de afbeeldingen op die munten? Zien we daar een stralenkrans of een kroon? Een zwaard of een staf? Een kruis? Palmboom? Tros druiven? Plaatsnaam? Is het wel Arabisch? Hoe meer munten, hoe beter ze ontcijferd kunnen worden want de munten verduidelijken elkaar.

Welke vorsten staan er op de munten afgebeeld? Waren die wel al moslim, of waren ze nog christen? Hoewel er dikke boeken over zijn geschreven, is er nog veel duister. Misschien blijft dat wel altijd zo, omdat er mogelijk niet genoeg authentiek en betrouwbaar materiaal bestaat. Maar zou er niet ergens nog wel eens iets boven water kunnen komen? Er is één absolute zekerheid: wat er wel is, toont aan dat het officiële verhaal van de islam over het ontstaan van de islam niet waar is. Daarover kan geen meningsverschil bestaan. De islam leert bijvoorbeeld dat de koran een tijd lang mondeling is overgeleverd, en daarna is opgeschreven. Daarmee zijn westerse geleerden het niet eens. Het soort varianten dat de korantekst rijk is, sluit uit dat de overlevering van de koran mondeling is begonnen. Eerst was er een geschreven tekst, die vervolgens vooral mondeling is doorgegeven. Is dat belangrijk? Ja, want als de tekst zijn leven is begonnen als een geschreven tekst, roept dat vragen op over de opschrijver dan wel opschijvers. Wie waren dat? Waar haalden zij hun teksten vandaan? Voegden ze ook wel eens iets toe dat ze zelf bedacht hadden? Wanneer en waar hebben zij gewerkt? Wie heeft er met macht en gezag vastgesteld dat hun koran de echte koran was? Welk alfabet gebruikten ze? Fouten in de koran Als je naar een koran van tegenwoordig kijkt, dan zie je dat er zowel puntjes als streepjes tussen de regels staan. Die staan los van de rest. De uitvinders van het Arabische alfabet hebben dat alfabet in fasen bedacht. Ze wilden met hun vernieuwingen de bestaande woordplaatjes uiteraard niet meer veranderen. Dus moesten er losse puntjes (medeklinkers) en losse streepjes (klinkers) met mensenhand worden toegevoegd. We hopen natuurlijk dat God de zetters van de streepjes en de puntjes heeft geholpen, zodat er bij het werk aan de koran geen fouten zijn gemaakt. Maar als mensen duizenden puntjes en streepjes moeten zetten, gaat er wel eens iets mis. Beroepsmoslims daarentegen kunnen niet accepteren dat er fouten zouden kunnen zijn gemaakt bij het plaatsen van de puntjes en streepjes in de koran. Koranfluisteraars zoeken naar mogelijke fouten. Dat doen ze niet uit haat jegens de islam of de beroepsmoslims, maar uit nieuwsgierigheid. Er doen ook geleerde Arabieren mee die als moslim geboren zijn. Die publiceren niet onder hun eigen naam. Wel zijn ze wereldberoemd in de kleine kring van hun vakgenoten. Hun boeken zijn in een handvol talen vertaald en in elke grote stad is er wel ergens een boekhandel die ze heeft liggen. Het is wonderlijk deze broze oude heren de theorieën die je uit hun boeken al deels kent, aan de ontbijttafel te horen uitleggen. Ze kijken net iets vaker over hun schouder dan u dat doet. Een hunner is niet van islamitische maar van christelijke komaf. Hij hoopt dat de islam humaner kan worden en doet tegenwoordig van alles om de korantekst iets decents te laten betekenen. Zijn gehoor knikt hem bemoedigend toe. Het broze genie hoopt waarschijnlijk dat wanneer de koran, o wonder, ‘toch niet zo erg is’, zijn kleinkinderen en achterneefjes in het Midden-Oosten niet zullen worden doodgeslagen. Dat hij daarmee zit, is wel begrijpelijk. Er wordt elke vijf minuten een christen vermoord, maar dat valt volgens de goedmensen van de staatsmedia in het niet vergeleken bij het grote leed dat de Israëlische Zionisten het dappere Palestijnse volk aandoen. Nee, de koran is geen gewoon boek. De islam is geen gewone godsdienst. En wat zou nu beter voor Nederland en Europa zijn, meer of juist minder islam?