Briljant plan, Fred. Gisteren bij Humberto verklapte Fred Teeven dat zijn slavenbedrijf In-Made de opdracht heeft gewonnen om
celdeuren te maken voor justitiële inrichtingen. Ook knap, dat het
werkbedrijf van het Ministerie van Veiligheid en Justitie een aanbesteding wint die is uitgeschreven door datzelfde ministerie. Want In-Made kan nu eenmaal het goedkoopst die deuren produceren. Logisch. Het bedrijf In-Made maakt namelijk gebruik van een verkapte vorm van slavenarbeid. Kindertjes in Bangladesh die met bebloede vingertjes proberen een hip CoolCat-shirtje in elkaar te naaien hebben betere werkuren en meer loon dan de slaven van Teeven. Gedetineerden voor een paar cent per dag inzetten om dure spullen te maken. Zo pak je een hoop marge op je productie, natuurlijk. Bovendien is het natuurlijk complete concurrentievervalsing. Geen goedwillende ondernemer die op kan tegen de lage arbeidskosten en het staatsinfuus van In-Made. Logisch dat die met een duurdere kostprijs voor de 731 celdeuren komen, want ondernemers moeten zelf de machines en arbeidsuren bekostigen. In-Made regelt dat allemaal via de potjes van Fredje Teeven. Goh. Eens even optellen. Concurrentievervalsing, opdrachten aan jezelf gunnen, slavenarbeid. Weet u hoe dit klinkt? Als maffiapraktijken. Niet verrassend. Teeven witwast
miljoenen aan drugsgeld, laat compromitterende telefoontjes
verdwijnen, heeft nauwe banden met
criminele politici en laat als het moet zelfs kinderen
verdwijnen. En nu weer deze zelfverrijking via de slavenarbeid van In-Made. De reden dat Fred natuurlijk deze celdeuren in elkaar laat knutselen door zijn eigen loopjongens, is zodat hij weet hoe hij ze makkelijk open krijgt als hij er zelf ooit achter wordt gegooid.
