Is gelijkheid eigenlijk wel in ons individuele of collectieve voordeel? Wanneer u geen andere keus hebt dan ongelijkheid te gedogen – houdt dat u dan uit de slaap? Het is niet waarschijnlijk. Wat mensen van hun nachtrust berooft en hun bloeddruk omhoog jaagt, is het ontbreken van wederkerigheid. Als een minnaar alles voor zijn geliefde doet, maar zij niets voor hem, dan duurt de relatie niet lang. Buren die suiker komen lenen maar niet thuis geven als u op hun voordeur klopt, maken zich niet bemind. Als u ergens voor heeft betaald, maar het niet geleverd krijgt, dan bent u niet verdrietig maar boos. Mensen houden in hun onderbewuste een boekhouding bij van de gunsten en diensten die ze verlenen en ontvangen. In trieste gevallen wordt zo’n winst- en verliesrekening ook wel eens bewust bijgehouden. Er rijzen problemen wanneer er een te groot verschil tussen debet en credit ontstaat op de rekening die een van uw naasten bij u heeft lopen. Het gevoel dat er een vorm van wederkerigheid met onze omgeving moet bestaan zit diep.

Wanneer u iets koopt, bijvoorbeeld een besturingssysteem voor uw computer, dan betaalt u daarvoor met geld dat u wel wilt missen voor het genoegen van het bezit van een besturingssysteem. Maar ja, er zijn miljoenen mensen die dat ook willen. Dus worden Gates & Jobs multimiljonair. Dat is ongelijkheid. Maar er is wel sprake geweest van wederkerigheid. Zij gaven iets aan u, en u aan hen. Alle partijen content, behalve de PVVDA. Rutte en zijn bondgenoten willen bij de sterkste schouders weghalen wat die meer bezitten dan u bezit. Dat weghalen bij Jobs & Gates zal niet lukken, maar als het wel zou lukken, zou u het dan redelijk vinden? U bent toch in alle vrijheid en wederkerigheid een transactie met deze heren aangegaan? Voor andere transacties, bijvoorbeeld die bij de poelier of de supermarkt, geldt hetzelfde, zowel in praktijk als in theorie. In de tijd die u nodig had om het geld te verdienen dat u aan Gates & Jobs betaald heeft, had u nooit zelf een besturingssysteem kunnen bouwen of een ei kunnen leggen. Dankzij Gates & Jobs en die kip bent u nu dus welvarender dan u zonder die drie geweest zou zijn. Zij hebben voor u tegen een geringe vergoeding rijkdom geschapen. U heeft nu weer alle tijd om zelf uw eigen inkomen te gaan verdienen, en bezit ook nog eens een besturingssysteem, en eieren voor een omelet. Is die paar gulden die u door overheidsingrijpen mogelijk terugkrijgt, wel alle moeite waard? U krijgt niet uw volle guldensbedrag terug: het loon voor de ambtenaren moet er eerst nog van worden afgetrokken want zij hebben er voor weten te zorgen dat u niet oneerlijk behandeld bent door vrijwillig een besturingssysteem te kopen en daar vrijwillig geld voor te betalen – geld dat u ook in de overheidskas had kunnen storten om daarmee wapenhulp voor de Syrische opstandelingen te financieren. Als uw computer maar draait, zit het met die wederkerigheid wel goed, en de ongelijkheid zal u een zorg zijn. Conclusie: qua belangrijkheid haalt gelijkheid het niet bij wederkerigheid. Dit is waar de islam de discussie binnenkomt. De islam zit vol met regels die voorschrijven hoe moslims moeten omgaan met mensen die geen moslim zijn. Niet alle moslims houden zich altijd aan die regels, maar de beroepsmoslims hameren er op dat ze dat wel horen te doen. Die regels hebben niet gelijkheid of wederkerigheid als principe, maar ongelijkheid en eenrichtingsverkeer. Per geval is het lachwekkend, en zal een verstandig mens er zijn schouders over ophalen. Bijvoorbeeld, volgens de sharia moet iemand die geen moslim is opzij gaan en zo nodig van de stoep afstappen om een moslim die over de stoep loopt gerieflijk en ongehinderd te kunnen laten passeren. Een moslim mag wel met ‘onze’ vrouwen trouwen, maar wij niet met die van hun. Kerkmuziek? Alleen heel zachtjes. Haal uw schouders op en schiet in de lach. Ernstiger is dat de sharia het aan moslims verbiedt over te stappen op uw levensovertuiging, maar dat wij het de onzen uiteraard toestaan om moslim te worden. De lijst van niet-wederkerigheden staat bekend als ‘de voorwaarden [of: het Pact van Omar’. Er is onder beroepsmoslims weinig meningsverschil over de inhoud, de geldigheid en de uitleg van deze lijst. Er bestaan licht verschillende versies. Deze lijsten plus de uitleg gelden voor zo ver ze in de sharia zijn opgenomen. Beroepsmoslims zijn strategisch en tactisch superieur. Hun eenrichtingsaanpak heeft de oorspronkelijke culturen van het Nabije Oosten vernietigd. Is nu Europa aan de beurt? Grijp uw kans, en toon u op uw beurt superieur aan de beroepsmoslims: bedenk een tegenstrategie.