Awesome. Serious Request, Artsen zonder Grenzen, Jan Pronk, hoe heet die jojo met dat lange haar die altijd bij waterputten op de foto gaat, oja Bertje Koenders, collectanten, aluminiumfolie sparende schoolklasjes, Sam-Sam lezers, ernstig kijkende BN-ers gemonteerd over zwartwit-beelden van stervende HIV/malaria/Lilianefondsbabies, bloeddiamantweigeraars, #KONY2012 believers, Foster Parents, wereldwinkelklanten en sosjaal betrokken Tindermeisjes: BEDANKT ALLEMAAL. Het is gelukt. Afrika is gered. Kennelijk zijn kindsoldaten allemaal ontwapend, HIV is een chronische verkoudheid. De vliegjes zitten niet meer rond de ogen van oedeembabies maar hebben een ander onderkomen gevonden. Machetes kappen enkel nog trossen bananen uit bomen in plaats van koppen van rompen van rivaliserende stamhoofden. En daarbij zijn westerse normen en waarden succesvol verherdoorgekoloniseerd in wat ooit Donker Afrika was. Wij waren diep ontroerd en huilden zoete tranen van geluk in onze Max Havelaarkoffie toen wij hedenmorgen lazen dat Ethiopië tegenwoordig voldoet aan de West-Europese levensstandaard. Ethiopië! Voor mensen geboren in de jaren '70 was dat het ultieme Zielige Gebied! (Voor de iets ouderen onder u: wat Biafra voor u was, zeg maar.) Ethiopië, dat waren de voddige tentenkampen op TV vol stervende peuters en in lompen gehulde skeletten die met hun vingers dankbaar wat rijstsmurrie uit een blikken gamel schraapten. Ethiopië, dat was wat uw moeder bedoelde als ze zei "Je moest je schamen, de kindjes in Afrika zouden een moord doen voor zo'n bordje spruitjes!" Nou, DAT Ethiopië, daar hebben ze dus geen echte problemen meer. Daar hebben ze
een consumentenboycot van een biermerk van Heineken. Geregeld via social media, vermoedelijk met een #hashtag om te laten zien dat je deugt. #Deugt. Omdat ze ergens gekwetst over zijn, qua gevoelens en vermoedelijk een vleugje racisme. Awesome, niet? Een land dat zich Garioïde gejank op social media kan permitteren is een gelukkig land. Het is een VN-armoede-index he, de Drukmaak-score. Bodem: dode kinderen, oorlog, niks te vreten. Top: ophef op social media over een luxeartikel inzake kwetsgevoelens. Nou jongens, welkom in de Europese levensstandaard. Daar liggen de rubber tegels, dit zijn valhelmpjes en pas een beetje op met lange tenen kweken, dat kon jullie toppositie in de mondiale marathonloop-bisnis nog weleens lelijk ondermijnen. We twibbonnen!
