Nieuwe christelijke trend: grafzuigen
Net als u dacht dat christenen niet gekker konden, doen ze het toch. Er is een nieuwe trend in gristengekkië. Het zogenaamde 'grafzuigen', of 'gravesucking'. Bij de ongelovige Thomassen van Goedgelovig een uitgebreide analyse. De korte variant: gristengompies hebben geloofshelden. Dat wil zeggen, mensen die enorm goed waren in geloven dat God wel bestaat. Deze geloofshelden gingen desondanks gewoon dood. En zijn dus begraven. De gristelijke grafzuiger gelooft dat als je als gristen op dat graf gaat liggen en het graf omarmt, de kracht van de geloofsheld op je afstraalt. Zalving, heet dat in gristenjargon. Dus zeg maar dat je op het graf van Ayrton Senna gaat liggen om beter te kunnen autorijden. Of dat je het graf van Theo van Gogh drooghompt om beter te worden in het formuleren van je mening. Of het graf van Gordon omdat je vind dat je grapjes niet flauw genoeg zijn. Kortom, weer van totale seniliteit, dit. Typisch gristenen. Want gravesucking is tenslotte het fundament van het christelijk geloof: fictief het graf van Jezus (ja, hij is WEL dood) knuffelen om wat van zijn superpowers over te nemen. De enige reden die het veroorlooft om op een graf te gaan liggen, is als het middernacht is, je twaalf jaar oud bent en je wilt bewijzen aan je vriendjes hoe stoer je wel niet bent. Niet als je volwassen bent en gelooft in spirituele AIDS van overleden fantasten. Dit is weer Achterlijke Stupiditeit op de schaal van Religie. Maar goed. Stel dat het waar is. Wiens graf gaat u dan de komende week knuffelen om wat krachten over te nemen?