Juwelierkillers vinden zichzelf het slachtoffer
Ziya Borukcu is een sukkel. We zeggen het maar gewoon. Hij is één van de twee beruchte Haagse juwelierkillers die in januari 2012 juwelier Ruud Stratmann doodschoten. Sandro Grigolia was degene die schoot. Hij vindt zichzelf nu echt enorm zielig: "Ik vind het heel erg hoe alles is gelopen. Het was absoluut geen opzet. Ik raakte in zware paniek. Anders kan ik het niet omschrijven. Ik had nooit bedacht dat hij zich misschien zou verzetten." Arme jongen toch. En maatje Ziya gaat volledig op de ICH HABE ES NICHT GEWUSST toer. Check die huilquotes bij Omroep West: "ik kan het nog steeds niet geloven. Het is onterecht dat ik daarvoor ben veroordeeld. Ik ben meegegaan om de diefstal te plegen." Ow. Alleen een diefstal. Met vuurwapens. Nee joh, dan is alles goed. Jongen toch. Heb jij weer. Ga je een juwelier overvallen met een geladen pistool, wordt hij ineens zomaar plotsklaps doodgeschoten. Dat verwacht je inderdaad niet. Pure onschuld. Bovendien, Ziya had ten tijden van de brute moord niet zoveel gewetenslast en ongeloof als tegenwoordig, want hij hield braaf de deur open voor zijn vriend Sandro. Maar nu, anderhalf jaar later, beweert hij dat hij niet gehoord had dat er geschoten was. Right. Misschien moet je iets aan je gehoor doen. Als je in zo'n kleine ruimte niet hoort dat er een schot gelost is, ben je namelijk goed doof. Kom niet met dat onschuldliedje, makker. Je zat al fout toen besloot een overval uit te voeren met geladen vuurwapens. Nu laf alle schuld op je schietvriendje afschuiven maakt je nog laffer dan je al was. Fucking sukkels. Mensen sterven door jullie gestoorde tiefus-idee. Pleur op. Het liefst voor een jaartje of twintig in een zwaar beveiligde inrichting. Met jullie jankverhaal.