Geenstijl

De SP heeft maar 1 zetel in het Europees Parlement en dat is best weinig op een totaal van 700-nogwat stoeltjes. Maar met die zetel doet de rooie parlementariër wel zijn best om de democratie een beetje te bewaken in het blauwe hart van het heilige eenheidsideaal. SP'er Dennis de Jong, bekend van deze rant over graaideclaraties en vergoedingenfraude in het EP. Hij heeft weer zo'n stuk afgeleverd, ditmaal over Martin Schulz, de vleesgeworden en vetgemeste burgerhaat van Brussel, de Feldwebel van de Wetstraat, de Zonnekoning met de 38-koppige hofhouding voor wie democratie van ondergeschikt belang is aan zijn Europese Droom. We mochten knippen & plakken van Dennis, voor u. Het woord is aan Dennis: "Het wordt steeds erger met de Duitse voorzitter van het Europees Parlement, de sociaaldemocraat Schulz: hij is een voorzitter van en voor de eurofiele meerderheid en negeert de minderheden in het EP. De sociaaldemocraten, inclusief onze eigen PvdA, vinden hem dé man om Barroso op te volgen. Dat is best, maar laten ze dan ook toegeven dat ze door deze semi-dictator naar voren te schuiven, maling hebben aan de democratie.

Deze week werd bekend dat Schulz het ons gaat verhinderen om aparte stemmingen over paragrafen uit de tekst over de meerjarenbegroting te vragen. Dergelijke verzoeken kunnen ertoe leiden dat je nog onderdelen kunt wegstemmen. Nu wordt het alleen een ja of nee stem tegen het totaalpakket. Weg democratische rechten van de parlementariërs. Maar het wordt nog erger: politieke fracties, zoals Verenigd Links, waar ook de SP toe behoort, hebben aangedrongen op een spoedzitting van alle fractievoorzitters om de kwestie met Schulz te bespreken. Hij lijkt ook dit te weigeren. Hij heeft dat recht, maar zo’n discussie uit de weg gaan is nu niet bepaald democratisch. Lang leve de democratie, maar niet heus Deze beslissing past in een rijtje: zo heeft Schulz er tot nu toe persoonlijk voor gezorgd dat de belangrijke werkgroep die samen met de Europese Commissie het lobbyregister gaat evalueren alleen bestaat uit zijn eigen entourage, te weten het Bureau van het EP. Die bureauleden missen de noodzakelijke expertise om ervoor te zorgen dat het register eindelijk compleet en up-to-date wordt. Daarom heb ik voorgesteld dat iedere politieke fractie een expert toevoegt aan deze werkgroep. Schulz is hier niet tegen, maar wil dat die experts dan plaatsvervangende leden worden. Hij weet echter ook dat bureauleden per definitie geen plaatsvervangers mogen hebben (waarom is mij een raadsel, maar zo werkt het EP nu eenmaal) en dus heeft hij er hiermee voor gezorgd dat er in de praktijk niemand bij komt. Lang leve de democratie, maar niet heus. Bij iedere Europese Raad mag Schulz in het begin een rede houden namens het Europees Parlement. Ik heb hem daarbij nog nooit iets horen zeggen dat aansluit bij de opvattingen van de SP. Niet bezuinigen op de Europese begroting, meer bevoegdheden voor de Europese Unie om de crisis aan te pakken, inclusief zeggenschap over ons sociaal beleid: het zijn allemaal zaken die Schulz daar opbrengt en waar misschien zijn eigen sociaaldemocratische fractie in het EP wel mee kan instemmen. Democratie is echter ook respect voor minderheidsopvattingen, zeker als deze in brede lagen van de bevolking leven. Dat is Schulz’ eer te na. Stel je voor dat hij zou moeten toegeven dat er ook kritiek is op het Europese project en dat veel burgers in Europa even pas op de plaats willen maken of zelfs voorstander zijn van wat minder macht voor Brussel. Schulz regeert als een despoot Ook tijdens plenaire sessies regeert Schulz als een despoot. Zo dwingt hij Europarlementariërs naar toespraken van allerlei hoogwaardigheidsbekleders te luisteren door die middenin de stemmingen te plannen. Dan is iedereen er toch en kan je eigenlijk niet weg, omdat je niet weet wanneer de stemmingen hervat worden. Erger nog, hij roept keer op keer op dat we gaan staan, wanneer hij zijn geliefde Europese Volkslied door de luidsprekers laat schallen, ter ere van die hoogwaardigheidsbekleders en natuurlijk ook ter ere van hemzelf. Schulz zit al sinds 1994 in het Europees Parlement. Al bijna twintig jaar onder de Europese kaasstolp. Dat doet wat met je. Geen affiniteit meer met wat er onder de bevolking leeft, maar ook verslaafd aan de constante vleierij van de mensen om je heen. Als fractievoorzitter van de sociaaldemocraten had Schulz al veel invloed, en werd hij omringd door mensen die hem geweldig vonden. Als voorzitter van het EP wordt hij al helemaal van zijn critici afgeschermd door aanhangers en jaknikkers. En zo’n man zou dan de Europese Commissie moeten gaan leiden? Weet de PvdA wel wat zij zegt als ze deze man voordraagt? Iemand die zo is losgezongen van de realiteit in Europa en iemand die lak heeft aan democratie? Nu is de Europese Commissie zelf natuurlijk al sowieso geen democratisch orgaan, maar om daar dan een semi-dictator voorzitter van te maken, dat is gewoon idioot. Spelletjes voor de bühne Gelukkig gaat het hier allemaal om welbewust theater: de politieke fracties gaan helemaal niet over de benoeming van de voorzitter van de Commissie. Dat recht is voorbehouden aan de lidstaten. Weliswaar moeten die rekening houden met de uitslag van de Europese verkiezingen, maar nergens staat dat zij de kandidaat van de grootste fractie ook moeten overnemen. Dus zelfs als de sociaaldemocraten de grootste zouden worden, betekent dat nog helemaal niet dat Schulz automatisch voorzitter van de Commissie wordt. Een prettige gedachte." Dennis de Jong Europarlementariër SP