Geenstijl

“Vicepremier Lodewijk Asscher wijst anonieme kritiek van oppositiepartijen in de Tweede Kamer van de hand dat hij zijn privéleven soms laat voorgaan boven zijn werk als minister van Sociale Zaken en het vicepremierschap. Asscher reageerde vrijdag op fractievoorzitters van oppositiepartijen die woensdag in De Telegraaf anoniem kritiek op hem uitten omdat hij een pensioenoverleg met de oppositie had laten schieten om maandagavond met zijn kinderen Sint Maarten te kunnen vieren. Asscher: “Ik werk heel hard, ik vind mijn werk ongelooflijk belangrijk, dat is het ook. Maar een politicus is ook nog een mens. Als het werk gedaan is, ga ik niet in het café hangen met journalisten, maar ga ik naar huis naar mijn kinderen. Tsja, dat spijt me verschrikkelijk”, zei hij tegen het ANP. Lees het Telegraaf-artikel hierover. Neem daarna nog eens rustig het ANP-artikel van vrijdagochtend 11.57 uur door, dat ik in de eerste alinea citeer, met name de vetgedrukte frase. Asscher zegt daar: “Als het werk gedaan is, ga ik niet in het café hangen met journalisten, maar ga ik naar huis naar mijn kinderen. Tsja, dat spijt me verschrikkelijk.”

Nergens, maar dan ook nergens in het Telegraaf-artikel wordt Asscher door zijn anonieme collega’s verweten wel of niet in het café te hangen met journalisten. Het is dan ook een steek onder water van de vicepremier. Een steek onder water naar zijn politieke gesprekspartners die het Sint Maarten-verhaal volgens hem - zittend aan de toog met zo’n vuige journalist - hebben laten lekken. “Politici zijn altijd zelf verantwoordelijk voor hoe zij overkomen, voor hun successen en hun falen. Moed en onafhankelijkheid mogen worden verwacht, bij het achterwege blijven daarvan mag het commentaar hard zijn. Maar diezelfde moed en onafhankelijkheid mogen worden verlangd van degenen die politici hard en met intellectueel, publiek gezag beoordelen”, schreef de Voormalig Ware Oppositieleidster deze week op De Correspondent. Ondertussen vechten kabinet, coalitie en vijf (!) oppositiepartijen een kleinzerig intern oorlogje uit in de landelijke media over Sint fucking Maarten. Soms verdienen critici betere politici.