Het Nederlandse asielbeleid in een notendop
Mailtje. Niet zo veel aan toe te voegen. Spreekt weer helemaal voor zich dit: Beste GeenStijl. Sinds juni 2010 tot op heden woon ik anti-kraak via een woningvereniging in Nijmegen als student. De eerste paar maanden bleef ik maar post ontvangen van de vorige bewoners, een Turks gezin. Enkele malen zijn ze de post komen ophalen maar dat ging niet altijd even soepeltjes omdat de desbetreffende man amper Nederlands sprak en ik geen Turks. Daarnaast is het nogal vreemd dat de twee inwonende zonen van een anti-kraak huis een Audi R8 en dure BMW reden. In totaal heb ik van zes verschillende familieleden post ontvangen. Geloof me, dat is erg veel voor de gegeven woonruimte. De post bestond voornamelijk uit incassobureaus van verschillende instanties, tot wel 20.000 euro. Na alle post geretourneerd te hebben, blijf ik drie jaar na dato toch nog post ontvangen voor enkele. Ondanks de vele incassobrieven heb ik toch echt geen enkele deurwaarder aan de deur gehad. Blaffende honden bijten echt niet schijnbaar. Aangezien ik die mensen, gelukkig, nooit meer zie of zal spreken heb ik besloten een poststuk maar open te maken. Het betreft de intrekking van de verblijfsvergunning van een van de familieleden (pagina een, pagina twee). Die zijn in 2010 allang vertrokken naar Turkije vermoed ik, maar moeten NU pas Nederland verlaten. En daar krijgen ze ook nog eens 28 dagen de tijd voor (alsof 3+ jaar niet genoeg was...). Wat een falen van de IND en de verschillende incassobureaus, waaronder Intrum Justitia bijvoorbeeld... Groeten, F.