Hét grote dilemma van Kabinet Rutte II is de ideologische onenigheid tussen coalitieclubjes PvdA en VVD. De VVD wil een
participatiesamenleving waarin iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid draagt voor zijn inkomsten, geluk, welvaart, (mantelzorg voor zieke) familie, sociale omgeving en opleiding. De PvdA wil echter leunen op een
genivelleerde verzorgingsstaat, waarin Vadertje Staat verantwoordelijk is voor een herverdeling van de rijkdom, zodat de kloof tussen arm en rijk kleiner wordt. In de praktijk is deze combinatie een enorme verlies-verlies situatie voor de Burger met een Baan: de belastingen gaan omhoog en de lasten worden verzwaard voor (met name) de middeninkomens, die daarna op zichzelf worden aangewezen. De VVD vraagt vervolgens meer eigen verantwoordelijkheid terwijl de PvdA er met de binnengesleepte bakken belastingpoet vandoor gaat om hun integratiemachine te oliën, 'cultuurpaleizen' te bouwen, de welvaart van wachtgelders te bewaken, veel te dure semipublieke bestuursfuncties te bekostigen en de vliegtickets van succesvolle popartiesten te vergoeden. Want participatie en eigen verantwoordelijkheid hoeft natuurlijk niet van iederéén gevraagd te worden in deze samenleving: voor sommigen zijn er de gulle giften en rijkelijke roompotjes van de sociaaldemocratie - evenals voor degenen die zich hoog boven het volk comfortabel in de baantjeszweefmolen hebben gezeteld. De werking van dit politieke partnerschap samengevat: De PvdA komt de zuurverdiende centen van de ruggengraat van Nederland afschrapen en de VVD geeft hen in ruil daar voor de 'los nu je eigen sores maar op'-middelvinger. Mark Rutte noemt deze participatiesamenleving 'positief' en 'liberaal', en Hans Spekman
ontkent hem doodleuk (OMG @
poll). Dat laatste nu op uw op aflossing gekochte televee, bij
ALTIJDWAT24.
