Volslagen debiel, stuurloos, verwijfd, doodgereguleerd, de weg kwijt, sentimenteel en reddelozer verloren dan je demente oma in een KKK-outfit in de Bijlmer met een rugzak vol KFC partybuckets om. Dat is Nederland. Op zich was dat natuurlijk wel duidelijk, na het kinderlijkentoerisme in Cothen, de massale rouw om Bonfire, alles met het koningshuis, de Woezel en Pip-sorrygraphic en het Bart Smit Oproer van 2013. We hebben een partij voor de fucking dieren mensen. En verwarmde fietspaden. Een land dat ieder jaar weer de tijd en de middelen heeft om zich druk te maken over zwarte pieten en het wel of niet oan gieten van een schaatstochtje zou gewoon voor straf geheel geplaveid moeten worden met rubber tegels, iedereen een eigen meldpunt waar hij of zij het kan melden als de kwetsgevoelens weer eens gekwetst zijn door zomaar iemand op de internets en in het drinkwater moet standaard respecticine bijgemengd worden. Zijn we een half topic verder om uit te leggen waarom wij met ons allen echt watjes in een fluwelen hoesje in een doos vol bubbelplastic zijn, komt de uitsmijter. (Iedereen valhelmpjes op?) Er is via de politie-opsporingstool Burgernet, voor heterdadende inbrekerts en loverboygeroofde tienermeisjes, een oproep gedaan om
uit te kijken naar een hond. Yep. Een Amber Alert voor een schijtmachine. *bliepbliep*, SMS.
Hoi Burgernet hier, we zoeken ons' Fikkie. En het beest is nog hulphond ook, we mogen dus nog blij zijn dat de aanhangende blinde niet is meegesleurd in de dwalingen van dat vlooientehuis. Enfin, succes, maatschappij, met het zoeken naar
de hond ruggengraat en ballen. Wij zijn ergens
een oorlog regelen. Dit kan zo niet langer.
