Geenstijl

Er mag ook niks meer in dit land, qua beeldvorming omtrent andersgepigmenteerden. Na de negerzoen en Zwarte Piet sneuvelt nu ook het hongernegertje. Nee niet allemaal geld naar het Rode Kruis gooien nu, de extreem magere Afrikaan als verschijnsel blijft wel bestaan. Maar de mascotte van ons collectieve schuldgevoel, het zwarte kindje met luciferdunne beentjes, bolle hongeroedeembuik en vliegjes in de ooghoeken, MAG NIET MEER in de ontwikkelingshulp-reclames. Van ene Frank van der Linde, vliegjeshater. Want iets met beeldvorming van Afrika en kijkersbedrog en whatever. Moet jij eens heel goed luisteren Frank. Het hongernegertje is deel van ons collectieve geheugen, ja. Hij is deel van een traditie. Geen mens die het verband legt tussen zijn Surinaamse buurman en een uitgemergeld kind dat dankbaar met zijn handjes een klodder rijstpap uit een tinnen schaaltje schraapt, hoor. Bovendien, het kind heeft een dik buikje van de honger en niet omdat die hulpeuro's zo goed helpen, duh. Dat weet ook iedereen. Er is echt helemaal niets mis met deze traditie, al generaties lang maken de ingevallen gezichtjes met grote bruine ogen deel uit van onze liefdadigheid. Onze ouders zamelden op school aluminiumfolie in voor zulke kindjes, wij belden in naar het telefoonpanel met Caroline Tensen en Andre van Duin en onze kinderen delen superbetrokken Facebookberichtjes, allemaal voor Het Hongernegertje. We gaan het dus niet afschaffen of downplayen. Zo van 'zonder vliegjes is minder kwetsend en dan snappen de mensen thuis het ook nog wel.' NEEN. Stop de afbraak van onze tradities! Stop de politiek correcte hetze tegen zwarte iconen! Leve onze beeldvorming van Afrika! Allemaal samen!