Plaatje. De voorpagina van
Paris Match. Syrische 'opstandelingen' onthoofden een Assad-aanhanger. Kan gewoon, met juichsteun van het Westen. Maar, zegt het bijschrift, 'En Syrie, lhorreur est dans les deux camps. Cest une réalité quil est impossible dignorer.' De Arabische Lente in Syrië is veranderd van een optimistische vrijheidsstrijd tegen een dictatoriaal bestuur, naar een islamitische stammenoorlog die wordt uitgevochten in wat nu
Het Land van Het Kwaad genoemd wordt, door een Italiaanse oorlogscorrespondent die deze week na een half jaar martelgevangenschap door het Vrije Syrische Leger is vrijgelaten. En die moordzieke relifanaten willen 'wij' dus gaan steunen. 'Het Westen lijdt aan interventielust', zo vatte de weledelgeleerde Maarten van Rossem de 12 jaar na 9/11 samen in Pieuwpieuw & Witte Stam. Maar na Obama's uitstel-van-oorlog-speech van afgelopen dinsdagnacht is het even oorverdovend stil rond de plannen om Westerse steun te geven aan jihadistische moordmilities die de seculier-Alawitische Syrische regering van Bashar Al-Assad omver proberen te werpen in ruil voor een kalifaat met sharia - of iets in die verdorde geest. En om zeker te zijn dat er voorlopig niks gedaan wordt, drukt Vladimir Poetin in de
New York Times nog even een punt over Westerse bemoeizucht en Obama's zelfgekozen verantwoordelijkheid voor Syrië: "It is extremely dangerous to encourage people to see themselves as exceptional." Pats. In je hok, Barry. Is Poetin al voorgedragen voor een Nobelprijs voor de Vrede?
Update: Voor de geopolitici, IB'ers en overige geïnteresseerden:
stukje duiding over Poetins brief.
Update: Ook Nigel Farage zegt zinnige shit over Syrië. En stoempt als bonus de drammerige kudtkleuter Guy Verfopstadt even
terug in zijn hoek.
