Leed. Er komt een GeenBaby respectmonument
Een monument voor het nieuwste mode-leed: het niet kunnen krijgen van kinderen. Joe okee. Deze maatschappij is stuk, mogen we een nieuwe? Dat monument komt er dus echt. Droogschotige wannabe moederkloeken met gefnuikte koestergevoelens krijgen een smaakvol muurtje of beeld om zichtbaar en open tegen de wereld te kunnen zeggen: dit is mijn leed. Een onvervulde kinderwens is akelig. Schijnt, want rationeel gezien is er werkelijk geen één argument te verzinnen om kinderen te willen. Wilt u iets dat tijd kost, geld kost, uw vrijheid ernstig beperkt, een levenslang abonnement op kopzorgen is en verder weinig rendement oplevert? Nee dat wilt u niet, tenzij voor de leuk en gezellig maar dat zijn geen rationele argumenten en dus typisch iets voor vrouwen. En geen baby kunnen produceren, toch millennia lang een kwestie van jammer joh, je kan niet alles hebben en zoek een hobby, is inmiddels in de maakbare samenleving een stukje rouwbeleving geworden dat men beslist een plekje dient te geven. Andere monumenten voor onvervulde levensprojecten: een gedenkplek voor mensen die geen ruimte hebben voor de levenslang gekoesterde droom van een eigen zwembad. Een bermmonument voor motorfiets-aficionados die geen motor hebben. Waxinelichtjes voor ongewenst single mensen metzonder verkering. Iets smaakvols met gebroken spiegels voor aspirant-fotomodellen die enorm lelijk zijn. De Boom die Alles Zag voor blinde mensen die ook weleens willen zien. Identiteit bouwen op het leed dat dingen niet altijd gaan zoals men zou willen, man man man. Mooi dat de natuur niet iedereen maar laat voortplanten. We hebben al verwende kinderen genoeg.