Robbbert Baruch: 'Ik verzin al mijn teksten zelf'

Goed. Brussel 2014 dan. En daarna intekengeld cashen, een vette Mercedes onder uw reedt en copieus dineren in het EU-restaurant?
Hoe komen jullie daarbij? Ik ben socialist. Ik betaal al mijn rekeningen zelf.
Nou. Laat maar wat bonnetjes zien dan.
(Slaat opzichtig met armen op de zakken van zijn pak.) Ah, verdomme. Heb ik niet bij me. Liggen in de auto denk ik. Of op kantoor.
U studeerde bij Andreas Kinneging. Hij stuurde u ooit de klas uit omdat u uw huiswerk niet gemaakt had en een grote bek tegen hem opzette. Nooit bang geweest om in de plomp te belanden?
Godverdomme. Hoe weten jullie dat? Heeft er nu weer iemand lopen lekken naar jullie?
Ah. Daar is de koffie. Wilt u ook een jodenkoek?
Okee. Dit interview is afgelopen. Klaar mee. Ik laat mij niet beledigen. Wat denken jullie wel. Iedereen stoppen met lezen nu.
Zeik niet zo semantics man. Het is 2013. Hier, die lollige latenight neger van de NPO deed in 2004 al grapjes maken over jodenstreken. Tegen Job Cohen, nota bene! Hoorde je niemand over.
Oke. Maar ik moest van mijn spindokter tegensputteren. De rassenkaart spelen is empathiestemmen winnen, namelijk. Daar moet ik het van hebben, want op inhoud kom ik er natuurlijk nooit, dat snap je. Zeg. Komt er nog een actuele vraag over het nieuws van de dag?
Wat vond u van de tieten van Halina Reijn?
Prachtig. Als ex-adviseur van De Nederlandse Decolleté Stichting is het altijd een feest om zoiets mee te mogen krijgen. Laat ik het zo zeggen. Het is goed dat dat touwtje er zat, anders waren de konijntjes het hok uitgehuppeld.
Uw spindokter Kaj Leers is met een kinderboek bezig. Heeft u al iets mogen lezen?
Ja. Het gaat over een jongetje met een hoedje dat niks kan, nergens bijhoort en overal weggestuurd wordt. Heel zielig verhaal. Uiteindelijk loopt het slecht af met het jongetje want gitaar spelen kan-ie ook al niet en dan... Wacht even. (Baruch draait om naar een gordijn in de hoek van de kamer, van waarachter een bozig gemompel klinkt.) Kaj zegt nu dat ik er niks over mag zeggen. Volgende vraag.
Zit die druiloor altijd naast u?
Ja, nou ja. Dat is gewoon handig. Tegenwoordig kun je als politicus met ambities niet meer zonder factotum. (Baruch laat stilte vallen en buigt naar zijn woordvoerder Wouter Booij, die hem iets influistert.) Maar ik tik al mijn teksten zelf.
Het is maandag. Gaat u nog naar een lobbyborrel ergens?
Uiteraard. Ik heb elke week 400 uitnodigingen voor borrels. Iedereen kent mij. Heb nog nooit voor 1 drankje betaald. Ho stop. Kan dat geschrapt worden?
Op Jonet lazen we dat u eigenlijk een soort gelegenheidsjood bent. Klopt dat?
Jep, dat is waar. Ik ben er in gerold tijdens mijn studententijd. Je zou kunnen zeggen dat ik mezelf naar binnen gelobbyd heb, haha.
Over lobbyen gesproken. Heeft u al veel reacties gehad op uw mailpleidooi om in lokale zaaltjes tegen de achterban aan te mogen babbelen?
Goddomme, waar hebben jullie dát mailtje nou weer vandaan? Welke partijgenoot loopt hier te lekken naar jullie, wie heeft me godgloeiende godverredomme deze.. deze... deze JODENSTREEK geleverd!? (Baruch staat op, slaat zijn koffiekop van tafel en beent woest het etablissement uit. Kaj Leers komt bedremmeld achter het gordijn vandaan en Wouter Booij stamelt dat het interview is afgelopen.)
Dit is aflevering 160 van de dagelijkse 4 Uur Nieuwsbreak. In deze rubriek nemen we iedere dag met een interessant, bekend persoon het nieuws van de dag door.