Geenstijl

Vanmorgen, 10:06 op Radio 1. Een schoolboek-voorbeeldje demonisering, goedmenserij, uitsluiting, noem het maar op, met inclusief de onvermijdelijke godwin. Deze kleine tien minuten radio waren zo stereotypisch, zo klassiek, dat we het geheel voor u hebben opgeschreven in de LV. Voor de archieven, opdat de historici en onderzoekers niet zullen vergeten, na afloop van het Westerse bloedvergieten in Syrië, hoe de Nederlandse Publieke Omroep zich positioneerde in het niet te onderschatten belangrijke spel van publieke meningsvorming. We luisteren naar KRO's 'Goedemorgen Nederland' met presentator Wouter Kurpershoek (bekend als De BrandpuntJanker). Alle tactieken komen voorbij. Heeft de schrijver van het rationele stuk dat pleit voor niet ingrijpen in Syrië, Ton de Kok, dan geen enkele emotie? Is hij een onmens? Hoe zou het CDA wel niet over zijn mening denken, is excommunicatie niet op zijn plaats? Wat als de Amerikanen niets deden in de Tweede Wereldoorlog? Voelt u wel iets, bij de beelden van stikkende kinderen? Moeten we geen einde maken aan het bloedvergieten, alsof het Westen dat zo even 1,2,3 voor elkaar krijgt. Het gaat maar door. Ze willen het, zo graag, ze willen zo graag oorlog. Ze zullen dansen op tafel, zonder zich zorgen te maken over de door het naïeve Westen zelf geleverde kogels die Onze Jongens zullen doorzeven nog voordat hun oorlogsdans is afgelopen. Het stinkt in Hilversum. Het riekt naar kruitdampen en bloed, dat kleeft aan de microfoons, plakt aan de toetsenborden. ♫ Meneer de journalist, welterusten. Slaap maar lekker, in je mooie witte studio. ♫

Eerst presentator Wouter Kurpershoek, Ton de Kok schuingedrukt. Comments tussen haakjes. ---- Blijf van Syrië af, laat de Syriërs zelf hun problemen oplossen, voor ons is er geen humanitaire plicht om in te grijpen. Dat zegt Ton de Kok allemaal. Hij is docent godsdienstfilosofie, en voormalig Tweede Kamerlid voor het CDA en ook nog marinier meen ik. Ja dat klopt. Ik heb een degelijke militaire opleiding achter de rug, ik heb de militaire academie gedaan, vier jaar, dus ik kan het nog een beetje bekijken geloof ik. Meneer De Kok heel kort nog even. Het gaat om een opvallend stuk van uw hand vanmorgen in de Volkskrant met als stelling: laat ze het daar maar zelf uitzoeken daar in Syrië. Ja prima. Waarom? Waarom? Dat heb ik ook duidelijk in het stuk gezet. Ik vind dat we ons zo langzamerhand goed moeten realiseren, dat acties daar in de moslimwereld eigenlijk, dat we dat niet meer moeten doen. Wij willen ook niet dat moslimwereld zich met de christelijke wereld bemoeit, maar wij doen het wel omgekeerd. Dat is één. Ten tweede, wat wil je gaan doen? Zet er een hek om heen! Zorgen dat er geen chemische wapens meer worden gebruikt en dat er een einde komt aan het bloedvergieten. Dat lijkt me een vrij simpel uitgangspunt. Een einde aan het bloedvergieten? Dat loopt al jaren. Als we gaan vergelden met kruisraketten of met bombardementen, wat breng je dan te weeg? Nog meer bloedvergieten! Wat win je ermee? Nogmaals, dat er een einde komt aan geweld. De specialisten van IISS zien in geen enkele optie enig heil, en dat zijn dé militaire specialisten in de wereld. Meneer de kok dan zegt u eigenlijk: iedere dictator in de wereld kan ongegeneerd en ongestraft chemische wapens gebruiken tegen zijn bevolking. Eerst maar eens uitzoeken wie dat gedaan heeft. Maar laten we er maar vanuit gaan dat Assad dat heeft gedaan, maar ja, chemische wapens worden gebruikt als zo'n dictator vindt dat dat noodzakelijk is. Wij in het Westen hebben daar verder niets mee te maken en hebben er ook geen boodschap aan? Ja in zoverre hebben we er een boodschap aan dat je het kunt afkeuren, dat is voortreffelijk, maar verder kunnen we er niets aan doen. Dus vanavond op het journaal geen beelden meer uit Syrië want we kunnen er toch niks aan doen? Nou, ik vraag me ook af of het wel zinvol is om voortdurend die beelden uit Syrië op het journaal te tonen. El-ke dag wordt dat vertoond, met welk doel? Met welk doel? Wat denkt u dan als u die beelden ziet van letterlijk stikkende kinderen in Damascus vorige week?? Meneer, dat is emotie! E-mo-tie. Je moet je gewoon rationeel afvragen wat wij daar kunnen doen, en vanuit een weloverwogen eigenbelang moet je zeggen: we kunnen daar niets doen. Dat is ongelooflijk treurig maar zo ligt de zaak. Bemoei je niet met die moslimwereld, zet er een hek omheen en laat ze hun eigen problemen oplossen. Stel dat de Amerikanen dat hadden gedaan in de Tweede Wereldoorlog (<-- Classic Godwin)! De Tweede Wereldoorlog, om de Duitsers terug te dringen, dat was weloverwogen eigenbelang, en dat is voortreffelijk. Zo werkt de mens individueel en zo werken Staten ook. Als je het weloverwogen doet is het prima, maar niet op deze manier. Er was geen enkel eigenbelang voor de Amerikanen om in Europa te gaan vechten. Nou wil ik geen strijd over de geschiedenis gaan voeren, maar de Amerikanen hadden weinig te zoeken in Europa. (lolwat) O nee? Maar je moet de Tweede Wereldoorlog niet hiermee vergelijken. Dan kom je ook op de vraag: was het wel goed dat de Amerikanen die brandbommen op Dresden gooiden, nietwaar? Ze hebben atoombommen gegooid, over massavernietiginswapens gesproken. Maar nu zijn we verontwaardigd over deze zaak, dat is voortreffelijk, maar je kunt niets aan doen. U redeneert vanuit uw hoofd, maar wat zegt uw hart u als u nogmaals naar die beelden kijkt? Soms heb je emotie nodig, om redeneringen opzij te schuiven en wél iets te doen. Hoe werkt dat bij u? Nee, je moet zorgen dat die emoties de rede niet, eh.. (presentator onderbreekt) Ieder mens in de wereld ziet zijn eigen kinderen voor zich, op het moment dat je kinderen ziet sterven als gevolg van een gifgasaanval. Precies, en nu worden er maatregelen.... (presentator onderbreekt) Leveren die beelden bij u wel emotie op ja of nee? Laten we daar mee beginnen. Ja, natuurlijk. (presentator onderbreekt) En dan maakt u een bewuste beslissing: ik wil hier niet emotioneel naar kijken. Nee, ik zie dan vanuit mijn emotie wat er gebeurt en dan zeg ik: dat gebeurt al 2000 jaar. (presentator onderbreekt) Maar u stapt zeg maar binnen tien seconden heen over over... Luister nou even naar mij, moet je me niet voortdurend onderbreken moet je naar me luisteren. (presentator onderbreekt) Nee ik ben gewoon benieuwd.. Nee we hebben er nooit iets aan kunnen doen, dan komt er een moment dat je je moet afvragen, moet je niet rationeel afwegen of het wel in ons eigenbelang is om hiermee door te gaan. Kun je je emoties wel laten botvieren, maar de chaos wordt alleen maar groter, als we kruisraketten gaan afschieten straks of bombardementen gaan uitvoeren en we treffen ook nog eens een keer gasopslagplaatsen, dan wordt de ellende alleen maar groter. Emoties leveren niets op, je moet proberen als politicus rationeel na te denken over, nogmaals, weloverwogen eigenbelang. Wat ze nu gaan doen is niet in overeenstemming met de realiteit en het weloverwogen eigenbelang. Blijf met je handen van die moslimwereld af, je wilt ook niet dat die moslimwereld aan de christelijke wereld komt. Dat is het. Dat is de reden dat de stoom uit mijn oren kwam toen ik las wat ze weer gaan proberen die Amerikanen. Wat ik ingewikkeld vind tot slot, meneer De Kok, en ik zal u niet onderbreken maar ik ben er wel nieuwsgierig naar, dat u er zo fel over bent. Ik zou dan zelf, stel dat ik die mening al heb, het in ieder geval met heel veel moeite uiten dat ik nou eenmaal de realiteit groter vindt en belangrijker dan mijn emoties. Maar u negeert alle emoties. Nee, u vindt de emoties veel belangrijker. U vindt de realiteit niet belangrijk. Ik ben gewoon als mens geïnteresseerd in een medemens, die deze harde dingen formuleert na het zien van beelden van kinderen die stikken. Dan kunnen we nogmaals daarna op een hele intellectuele manier praten over of het wel of geen zin heeft om in te grijpen, maar van mens tot mens ben ik gewoon benieuwd, het moet toch iets met u doen, moeten we toch eerst drie dagen nadenken voordat we dan wellicht over die keiharde realiteit gaan denken waar u het over heeft. Drie dagen nadenken? Ik denk er al 30 jaar over na. Je ziet het overal. Ga nou maar eens na, als je al die conflicten waar we ons mee bemoeit hebben, als we het niet zouden hebben gedaan, en als je nou weer praat over die zielige kinderen. Natuurlijk, die zielige kinderen, die worden ook weer plat gebombardeerd straks. Diezelfde kinderen! En is er een verschil tussen een gasdood of napalmdood? Dacht het niet. Dacht het niet. Meneer De Kok, u bent oud Kamerlid, ik vermoed dat ze niet heel blij zijn met uw uitgesproken mening bij het CDA. Dat was het CDA trouwens nooit met mijn standpunten. En er is niets veranderd in al die jaren dat is duidelijk. Dat was 1994 geloof ik, dat u afscheid nam? Ja, ik heb onlangs nog over de pil van Drion geschreven, Mona Keijzer reageerde die dag erna gelijk op dezelfde pagina in de Volkskrant. U geeft ook les op een scholengemeenschap nu toch? Ja. Wat vertelt u uw leerlingen iedere ochtend over het wereldnieuws? Ik heb lessen ethiek, ik heb lessen godsdienstfilosofie, en leerlingen zal ik, dat doe ik altijd, die vertel ik over realiteit in de wereld, en het verschil tussen de rationaliteit en de emotionaliteit, en dat gaat al twaalf jaar uitstekend. Meneer De Kok, dankuwel. U hoorde het voormalig Tweede Kamerlid voor het CDA.