"
Goedenavond, bent u klaar om te bestellen?" "Jazeker, ik wil graag de, uh.. Poolse stoephoer vooraf, met een snufje omscholing. Dan graag de geestelijk gemankeerde die een been mist als hoofdgerecht en, even kijken, ah ja, de ongeschoolde jongere als toetje. Kleurenblind, gaarne." "
Natuurlijk, meneer. Wilt u daar nog iets bij drinken?" "Ja, een Marokkaan, alstublieft." "
Gewaagde keuze, meneer is een connaisseur." "Haha, ik heb ze graag zwaar" "
En u, wat kan ik voor u betekenen?" "Ik heb graag de reïntegrerende moeder vooraf, liefst een tikkeltje parttime en als het even kan met een kind met rugzakje. PDD-NOS, misschien?" "
Uiteraard, meneer." "Dan graag de Antilliaanse ex-gedetineerde als hoofdgerecht." "
medium, rare of well-done?" "Medium, uiteraard. Ennuh... als het even kan graag een bakje voortijdige schoolverlaters daarbij." "
Geen probleem, meneer." "En dan wilde ik als dessert graag iets in een rolstoel, heeft u dat?" "
Jazeker, ik kan u de spierziektepatiënt van harte aanbevelen, maar we hebben ook een man die revalideert van het auto-ongeluk als dag special." "Doet u de spierziekte maar." "
En iets te drinken" "Ja, de blinde moslima, alstublieft." "
Met of zonder hoofddoek?" "Met, als het kan." "
Natuurlijk, wij zijn van alle markten thuis." "Haha."
"Haha. Ik zal de menukaarten innemen, uw subsidies komen er zo aan. Als de ober er niet met de poet vandoor gaat, dat is. Met de complimenten van chefkok Asscher. Werk smakelijk!" "Heerlijk, dit, zo'n avondje werkgelegenheidssubsidie. Ontspannend! Soms jammer dat het niet elke avond kan, vind je niet? Maar ja, koken gebeurt nog structureel thuis, natuurlijk."
