Geenstijl

Afgelopen week gaf staatssecretaris Teeven van Geheime Asieluitzettingen & Verkeersrepressie antwoorden op Kamervragen over de kosten voor de inrichting van het CJIB Boetepaleis. Het heeft 1 komma 7 miljoen euro gekost om het gebouw in te richten volgens de allerlaatste designtrends in het hogere segment. Uiteraard was dat volgens de vadsige blob burgerhaat allemaal keurig binnen de normen. Welke normen, dat zegt-ie er niet bij. Sowieso vermoeden we dat Fredje weer subtiel zit te liegen, een gevoel dat wordt versterkt door de schrijver van de nu volgende ingezonden brief. Prima leesvoer voor tijdens het op de cruise control langs een 80km-zone met trajectcontrole sukkelen. "Hoewel ik regelmatig fanmail krijg van het CJIB, heb ik geen enkele anti-houding (het is een noodzakelijke instelling die correct/goed gehuisvest mag worden). Maar het volgende wil ik graag met u delen. De staatssecretaris heeft u met een kluitje het riet in gestuurd. Professioneel houd ik mij met huisvesting bezig en zie heel veel verspillingen rondom overheidshuisvesting. Ook in deze tijd blijken veel opdrachtgevers in de semioverheid en overheidssfeer door onzorgvuldige uitvraag, normgetallen en het niet volgen van de markt veel en veel te veel voor hun huisvesting te reserveren."

Recent nog: een budgetraming voor een wetenschappelijke instelling, die na een basale second opinion de adviseurs van de instelling kon doen inzien dat ze van 60.000.000 euro terug konden naar 38.000.000 euro, en ook in dát budget zit nog steeds 20% ruimte. Een opdrachtgever geeft door de bank genomen structureel 25% te veel uit voor haar huisvesting. Nu het CJIB De staatssecretaris heeft ongetwijfeld gelijk dat het gebouw binnen de (project-) normen ingericht is. Het is echter de vraag wat die normen zijn, en of die normen wel correct zijn, of correct zijn toegepast. Binnen het CJIB is nu 4.250 euro per medewerker aan de inrichting besteed. De afwerking, communicatie en ICT vallen in het algemeen onder andere budgetten, dus het betreft dan de standaard meubels en specials (meubelwerk), en wat kunst. 4.250 euro per werknemer voor meubels is heel veel. Men vergeet daarnaast een nog belangrijker aspect. Het gebouw van het CJIB is ingericht op het 'Nieuwe Werken', waardoor er minder ruimte per medewerker gepland behoeft te worden. Echter: dit gebouw is 8.800 m2 voor 400 medewerkers, ofwel er is te veel ruimte en te veel meubilair gepland. Hetgeen betekent dat er veel ondoelmatigheid gepland is. Welke verwerkingsorganisatie met 400 medewerkers plant een auditorium? Grote vergaderingen plan je in een multifunctioneel restaurant, of die ene keer per jaar dat het kan gebeuren dat een dergelijke ruimte wenselijk is, huur je die ergens. Nu staat deze leeg. Goochelen met budgetten Er wordt vaak gegoocheld met cijfers om de te hoge budgetten te kunnen besteden. Het echte kengetal zal bij implementatie van het aantal te fysieke werkplekken alleen maar hoger uit vallen, en richting euro 5.500/medewerker gaan. Deze bedragen worden heel makkelijk gevalideerd door adviseurs door bewust op een verkeerde manier naar prijslijsten te kijken, de markt niet goed in te schatten en de enorme kortingen op projectinrichting niet volledig in beschouwing te nemen. Het gaat dus niet om de norm, maar om het gezonde boerenverstand dat gehanteerd moet worden voor een optimale oplossing. Stoelen en objecten rondstrooien om het budget op te maken is geen kunst, maar kan snel tot verspilling leiden die gemandateerd wordt door dure adviseurs. Bestudeer eens hoeveel poeha rondom het inrichten van dit pand georganiseerd is (adviseurs, architect, projectteam, stuurgroep en heel veel projectleiders) om goede werkplekken voor dataverwerkers aantrekkelijk, functioneel en flexibel te maken. Er is een publicatie van AT Osborne (pdf) omtrent dit project welke aangeeft dat dit soort projecten met veel en zwaar advies omgeven worden, en dat men het ego in dikke artikelen streelt zonder dat er iets gezegd of verbeterd wordt. Prima stoelen Ook voor 50% van dit budget zitten de ambtenaren op prima stoelen en het gebouw kan ook 25% kleiner zijn om zonder problemen te voldoen aan de eisen van het Nieuwe Werken. Dat geeft op zijn beurt ook weer minder in te richten ruimten, schoonmaak, energie en huurlasten. Er wordt veel te makkelijk met de mooie plaatjes van de architecten meegedacht, omdat die kunnen roepen dat het allemaal kan (uit de hoge normbudgetten). In mijn dagelijkse werkpraktijk vraag ik me regelmatig af op hoeveel stoelen je gelijktijdig kunt zitten: ik kom Programma's van Eisen (PvE) tegen waar op men denkt per medewerker nog steeds 3 stoelen te moeten plannen. Gezond boerenverstand kan heel wat verspillingen voorkomen. Het CJIB-kantoor is een dure oplossing, zeker gezien de reactie van de staatssecretaris, die stelt dat er ook nog bestaand meubilair hergebruikt is. 1,7 miljoen is binnen de norm, prima, zal bes. Het zijn de normen zelf die helemaal zijn scheefgegroeid. [NAW bij de redactie bekend]