Bomen zijn awesome. Nee, we hebben geen aanleiding voor dit bericht, we willen het gewoon even kwijt. Fuck de waan van de dag, sta eens stil bij een boom. Bomen zijn de meest prachtige
architectuur die de natuur heeft voortgebracht. En dan niet zo'n puberale buigboom die je bij de Intratuin koopt omdat als je hem goed bijhoudt en netjes snoeit er een schattig bolletje op komt. Fuck die shit. Geldt ook voor nichterige palmbomen. Nee, we hebben het over
BOMEN. Van die gigantische houtwerken van honderden jaren oud. Met wortels die in verschillende tijdzones zitten en de levensenergie rechtstreeks uit de kern van de aarde tappen. Zo'n boom die alles al gezien heeft. Waar je naar toe kunt stappen met je problemen en dat zo'n boom dan zegt, 'het is al goed, jong. Allemaal al meegemaakt. Ook dit komt goed.' Zo'n boom. Een gigantische eik. Een enorme Sequoia. De indrukwekkend Boabab. Een boom die vertrouwen uitstraalt. Kun je natuurlijk gaan mekkeren. Waarom deze ode aan de boom, GeenStijl? Komkommertubgirltijd zeker? Is er geen nieuws? Stakkers. Nieuws is ondergeschikt aan een machtige boom. Nieuws is wolken, hoe indrukwekkend het ook lijkt, het verwaait binnen enkele uren. Een boom niet. Een
boom blijft. En nee, we zijn ook niet high. Alleen een amoebe probeert met stoere praat te verbloemen dat hij bij de gedachte aan een sterke boom bezwijkt aan minderwaardigheidsgevoelens. Allemaal onzekerheid die voortkomt uit de angst voor de oerboom. Een echte man durft een echte boom gewoon een boks te geven. Uit respect. Lang leve de
boom.
