Kom eens van je bank en beleef wat
Tijd voor melodramatisch gejeremieer. Want verdomme, waar is het avontuur gebleven? Serieus. Hoe vaak loopt u nog de kans om uw arm te breken? Schaafwonden op te lopen dan? Misschien eens doorweekt te raken van een regenbui? En uw kinderen? Nope. Alles is virtueel. Het meeste avontuur wat mensen nog beleven is een upvote op Reddit, een retweet van een BN'er of een double XP-weekend voor je favoriete militaire shooter. Het echte leven is inmiddels compleet verrubberentegeliseerd. Verfietshelmd. Met rookverboden, wietpassen, betuttelingsregels hier en foei-wetgeving daar. Is het ergens te gezellig, dan komen de augurkenpissers vanzelf om regulatie vragen. Vroeger bouwde je hutten van pallets, roestige spijkers en dekzeil. Sprong je over sloten, BMX'te je van zandheuvels af en durfde je van de gebaande paden af te wijken. Durfde je een onbekende duistere plek in het bos te betreden. Waar is dat gebleven? En waarom staan we onze kinderen nauwelijks nog iets toe te beleven? En onszelf? Het is zomer, ideaal moment om de sleur te doorbreken en op avontuur te gaan. Of je kind te stimuleren iets te ontdekken buitenshuis. En dan niet bij een georganiseerde survivaltocht, slempers. Hallo, de wereld is van jou. Je mag er ook zelf in spelen. Probeer eens van de standaard af te wijken. Als je het einde van je leven haalt zonder littekens, ben je vergeten te leven. Als je nu niet over het hekje springt en overal ter wereld onontgonnen gebieden in banjert, ga je spijt krijgen als je straks niet meer kunt banjeren. De hele samenleving is teveel een ultraveilig Disneyland geworden waar al het avontuur uitgefilterd is vanwege bah, eng. Pionier iets. Durf wat. Ga dan. Het leven is alleen te kort voor mensen die het verkwisten met hun poepsaaie dagelijkse gang van zaken. En dan komt er nu een klassieke filosoof die het u nog eens kort en bondig uitlegt.