U mag de gewetenloos graaiende zorgschoften in de directie van Kwadrant keihard in de bek spugen met de grootst mogelijke rochel die u kunt produceren
Het is officieel. U mag de zorgschoften die de directie van zorggroep Kwadrant uit Drachten in de bek fluimen. Of pootje haken als ze langs lopen. Als laatste kiezen met gym en dan nooit de bal toespelen. Mocht u ober zijn in een restaurant en een directielid van Kwadrant zien zitten, schroom dan niet om te pissen in zijn wijn, kontharen te verstoppen in zijn amuse en de sorbet te voorzien van een kwakje mannenblubber. Wat is er aan de hand? Kwadrant heeft geprobeerd om onder de begrenzer van 75.000 euro uit te komen die als ontslagvergoeding geldt voor topbestuurders in de publieke sector, door middels een truuk Chris Marsman (55) 1,9 miljoen euro als afscheidscadeau te gunnen. Tel even na, 1,9 miljoen euro. Dat zijn tien mensen die vijf jaar voor een modaal salaris van 36k aan de slag kunnen. Over die begrenzer van 75000 euro gesproken -zeg maar, de menselijke maat- de bestuurders in de zorg wilden voor de WNT de overheid aanklagen omdat de mensenrechten in gevaar zouden komen. Want blijkbaar moet je officieel je rationaliteit, je geweten en je medemenselijkheid inleveren als je topbestuurder wordt in de zorg. Zeg, Chris Marsman, wil jij even uitleggen aan de kindsoldaten in Syrië dat een ontslagvergoeding van 1,9 miljoen een mensenrecht is? Met je vijf jaar diensttijd voor 274k per jaar. Thanks. Weet u wat trouwens een mensenrecht is? Dat als je als hoogbejaarde wordt overgedragen aan een zorginstelling, dat je verdomme vaker dan eens per week gewassen wordt. En dat er voldoende personeel rondloopt om je een gemoedelijke levensherfst te gunnen. Maar dat kan niet in Nederland, omdat er totaalhufters in de top van de zorg rondlopen die alleen maar bezig zijn om de zorgpot voor zichzelf en hun vriendjes leeg te graaien. Lynchen, die gasten. Allemaal. Achter een paard binden en over het grindpad slepen. Tot ze sorry we zullen het nooit meer doen zeggen. Eindigen we met een quote van Chris Marsman toen hij een nieuwe Saab aanschafte: "Het imago van Saab, en specifiek van dit model, is mij op het lijf geschreven. Ingetogen van uiterlijk, betrouwbaar en toch een sportief karakter zonder dat hij dat uitschreeuwt."