Bassiehof - Bonnetjes: Gerd Leers had diarree
Minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk (PvdA) heeft afgelopen maand alle declaraties die de bewindslieden uit de kabinetten Rutte I en II in 2012 indienden, geopenbaard. Daar zat een mooi bonnetje tussen. Minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem (PvdA) moest als kersvers bewindspersoon twee tientjes lenen van zijn chauffeur om de pasfotos voor zijn diplomatiek paspoort te betalen. De MinFin die een beroep doet op de arbeidersklasse; doorgaans geeft hij ons geld ongezien aan de Grieken, zijn chauffeur betaalde hij wel netjes terug. Ik vond het een mooi beeld. Wiens bonnetjes ook online werden gezet, zijn die van de voormalig minister voor Immigratie en Asiel Gerd Leers (CDA). Hij was op missie in Angola. Kocht wat stripverhalen, dronk enorme hoeveelheden wijn en kreeg ook nog diarree.Angola, weet u nog? Daar komt Mauro vandaan. Tijdens de discussie over de mediagenieke afgewezen asielzoeker vorig jaar, besloot Leers poolshoogte te gaan nemen in het Afrikaanse land. Hij bezocht het van Nederlands belastinggeld betaalde opvanghuis in Mulemba, een kijkje nemen in het opvangcentrum dat maar één keer was gebruikt. Wat hij dus van tevoren wist. De minister was - excusez le mot - danig aan de schijterij toen hij Mulemba bezocht. Imodium is een middel tegen diarree moet u weten. Uitdroging ligt op de loer helemaal in zon warm Afrikaans land dus 24 flesjes water moesten mee, evenals tissues om het ongemak met de darmen tegen te gaan.
Ook nam de CDAer 26 schoolboeken mee voor het mind you ongebruikte opvanghuis. Waaronder de uiteraard zéér noodzakelijke classicos Disney.
Eenmaal terug in de Angolese hoofdstad Luanda was het tijd voor feest. Leers richtte een groots buffet aan: canapés, witte en rode wijn, het beste wat de chef van het Epic Sana Hotel kon bieden. Een mieterse fuif kortom. En die mocht wat kosten: hij sloeg ondanks de diarree - een kleine 5000 dollar stuk.
Dat was niet genoeg voor de christendemocraat. De Angolezen hadden dat ondertussen ook door en bedongen 700 dollar borg, anders zou er geen kurk meer knallen. Een ambtenaar van Leers besloot daarom nog wat belastinggeld te lappen. Wat overbleef werd de volgende ochtend aangewend voor het ontbijt.
Enfin, zo rolde Gerd Leers dus. Een bezoek brengen aan een ongebruikt opvanghuis in Angola waar de belastingbetaler al ruim één miljoen euro aan had gespendeerd, het katholieke schuldgevoel vervolgens afkopend met wat stripboeken en dan: zuipen. De Tweede Kamer kan hem er niet meer op aanspreken want hij is weg. Sterker, zijn hele functie bestaat niet meer. Wat rest is een stapeltje bonnetjes in een kartonnen doos op het ministerie van Binnenlandse Zaken.
De stille getuigen van a night in Luanda.
Ook nam de CDAer 26 schoolboeken mee voor het mind you ongebruikte opvanghuis. Waaronder de uiteraard zéér noodzakelijke classicos Disney.
Eenmaal terug in de Angolese hoofdstad Luanda was het tijd voor feest. Leers richtte een groots buffet aan: canapés, witte en rode wijn, het beste wat de chef van het Epic Sana Hotel kon bieden. Een mieterse fuif kortom. En die mocht wat kosten: hij sloeg ondanks de diarree - een kleine 5000 dollar stuk.
Dat was niet genoeg voor de christendemocraat. De Angolezen hadden dat ondertussen ook door en bedongen 700 dollar borg, anders zou er geen kurk meer knallen. Een ambtenaar van Leers besloot daarom nog wat belastinggeld te lappen. Wat overbleef werd de volgende ochtend aangewend voor het ontbijt.
Enfin, zo rolde Gerd Leers dus. Een bezoek brengen aan een ongebruikt opvanghuis in Angola waar de belastingbetaler al ruim één miljoen euro aan had gespendeerd, het katholieke schuldgevoel vervolgens afkopend met wat stripboeken en dan: zuipen. De Tweede Kamer kan hem er niet meer op aanspreken want hij is weg. Sterker, zijn hele functie bestaat niet meer. Wat rest is een stapeltje bonnetjes in een kartonnen doos op het ministerie van Binnenlandse Zaken.
De stille getuigen van a night in Luanda.