Geenstijl

Omdat we de komende zomer weer in de angst-mode terecht komen (crisis in Griekenland, Portugal, Cyprus en dus wel-of-niet de euro, templates en/of blauwdrukken voor zombiebanken, stresstesten en het EMS-poen, einde QA3 of toch niet, maximaal 6 miljard bezuinigen en dus wordt -3% waarschijnlijk -4% en tabé NL-rating) wil ik u graag voorstellen aan de "de grote duider". Nee, dat is natuurlijk niet Nout Wellink, ex-baas van de DNB, die de reusachtige problemen van Fortis, ING, Aegon, SNS Reaal, DSB en Friesland bank even niet zag aankomen en als bankpresident dacht dat Nederland alle Griekse schuld (met rente) zou terugkrijgen. Nee, het is ook niet Kees de Kort. Het is Arnout Boot, de hoogleraar die echt overal verstand van heeft. De onderkoning van de Nederlandse Financiële Markten. En dat is geen grap.

In 1995 schreef Boot al een artikel waarin de woekerpolis haarfijn uit de doeken werd gedaan. En verder weet Boot vanzelfsprekend alles van Nederlandse banken (lid van elke denkbare commissie, waaronder de Commissie Wijffels, de commissie die voor eens en altijd via de bekende 'holistische werkwijze' het bankenprobleem in Nederland gaat oplossen), Griekenland, de pensioenpotten, hypotheken, woningcorporaties, Rutte's mislukte beleid, fiscale boeven, nieuwe beurzen, Oost-Europa en de electriciteitsmarkt. Eijffinger, Engelen, Sweder van Wijnbergen eat your hart out. Boot is de Michelangelo van de financiële wereld. En nu heeft die alleskunner ook al verstand van balanslezen en ondernemingsbesturen zonder ruggengraat. Hij pakt de Raden van Bestuur aan die met weke knieën geen 'nee' durven te verkopen aan 'het circus van analisten, investment banks, consultants en aandeelhouders' (de 'high frequency traders' staan er niet bij, logisch want Boot heeft ook nog tijd om commissaris te zijn bij de mondiale marktleider Optiver, dat staat opmerkelijk genoeg niet in zijn CV). En wat doen die weekdieren, die gaan aandelen inkopen om die circusartiesten te plezieren. Boot ziet geen enkele toegevoegde waarde van aandeleninkoop en al helemaal niet bij banken, die juist veel te weinig eigen vermogen hebben. Dat laatste is natuurlijk waar en ook ik herinner mij de Belg Tilmant van ING die in 2008 voor 5 miljard eigen aandelen inkocht, maar 'vergat' dat dit z'n beetje de hele buffer van ING was. Maar laten we de zaak nu niet ingewikkelder maken dan het is. Als een bedrijf geld nodig heeft voor expansie, dan doet zij een aandelenemissie. Als een bedrijf geld over heeft en geen rendabele investeringsprojecten ziet, dan doen ze een omgekeerde emissie en kopen de aandelen weer terug. Een gezonde zaak. Dat lijkt mij geen 'machogedrag'. Een bedrijf is geen bank. Machogedrag is het geld stoppen in 'doldrieste' overnames die desastreus aflopen. Hoogleraar Schenk, Boot kent hem van het Sustainable Finance Lab, heeft er zijn missie van gemaakt. Ik ken nog een bank waar het geld in de zak brandde en er in 2006 coûte que coûte overnames moesten plaatsvinden. Boot moet de bank ook kennen als voorzitter van de Bankraad van DNB. Beleggers zijn dit jaar al hun geld kwijtgeraakt. Ik voorzie nog een mooi artikel van Boot over deze vlaag van verstandsverbijstering.