Ebru Umar - JIHADISTJES: LAAT ZE!
Hij mist snoepgoed als drop en een simpel broodje jonge belegen kaas. En de mocchacino ijskoffie op het benzinestation. Ze zouden een moord kunnen plegen voor een patatje oorlog maar dat is ironie. Zegt hij. In werkelijkheid moorden ze omdat ze voor een vrij Syrië zijn. In werkelijkheid spelen ze oorlogje in Syrië terwijl tienduizenden Syriërs wegwillen richting vrede. Eigenlijk doen ze het Tros-programma Ik Vertrek na waarbij het deze keer niet de naïeve dorpelingen zijn die in het buitenland hun financiële ondergang tegemoet gaan maar een stel gestoorde moslimjongeren die richting dood marcheren. Alles voor de goede strijd.
Láát ze.
Laat die randjongeren.
Die gasten die je liever kwijt dan rijkt bent, waar je niet naast wilt wonen.
De één gaat naar Club Med. De ander speelt jihadistje in Syrië.
Láát ze.
Laat ze afreizen naar Syrië.
Laat ze verdwijnen.
Láát ze.
Laat ze daar oorlogje spelen in plaats van in Nederland examens te jatten, mensen te beroven, homos te molesteren, juweliers dood te schieten.
Láát ze.
Wat is toch die commotie over die randdebielen die afreizen naar oorlogsgebieden zonder militair te zijn, die menen dat ze hun broeders moeten bijstaan in een strijd die niet van hun is? Wat is toch die commotie over die randdebielen die te beroerd zijn zich in Nederland alleen maar herrie te schoppen en last te veroorzaken en die vrijwillig naar Syrië afreizen? Láát ze.
Geef gewoon toe dat we ze liever kwijt dan rijk zijn.
Geef gewoon toe dat we het idioot vinden dat ze Nederland niet waarderen.
Geef gewoon toe dat we vinden dat je dan maar moet oprotten.
Geef gewoon toe dat je hoopt dat ze nooit meer terugkomen ook.
Geef het gewoon toe. En láát ze.
En weet je? Ik wil die randdebielen best sponseren ook. Enkeltje richting Syrië. Geen centje pijn. Beter: ik gooi er een retour tegenaan. Op één voorwaarde, die verder gaat dan wat De Belg bedacht. Inleveren dat Nederlandse paspoort.