Geenstijl

Nou nou, stop de persen! Revolutie! Het vertrouwen in het kabinet is tot een dieptepunt gedaald. Politici wéten dat ze niet vertrouwd worden. En tóch doen ze hun werk. Vak kun je het niet noemen hé, je hebt er geen opleiding voor nodig, alleen wat vriendjes. Maar. Als je elke dag je werk doet in de wetenschap dat de mensen die je salaris betalen je niet vertrouwen. Je een zakkenvuller vinden. Je incompetent vinden. En de ander per definitie beter – omdat jij het niet bent. Als je elke dag hoort, leest en ziet dat je onbetrouwbaar bent. Waarom ga je dan niet iets anders doen? Wat is het dat je daar niet aan onderdoor gaat? Hoe kun je volharden in wat je doet? Hoe groot moet de minachting voor het volk zijn wil je kunnen volharden in ‘we moeten het nóg beter uitleggen’ (jargon voor ‘het volk is dom) en ‘ik doe dit voor Nederland’ (jargon voor ‘mooie carrierestap’)? Wat voor narcist ben je als je dag in dag uit jezelf aan kunt kijken in de spiegel terwijl de Fyra tóch niet zo’n succes is. De JSF tóch niet zo goedkoop en goed als gedacht. De zorg tóch een bestuurlijk drama is. Justitie tóch crimineel bezig is. Jeugdzorg tóch faalt. Al jaren mag ik politici van dichtbij meemaken. Ze noemen dit soort dingen keer op keer ‘incidenten’. Het gaat om ‘de lange termijn’ wat toch keer op keer faalt.

Terwijl het toch glashelder is wat er de komende tien jaar gaat gebeuren: 1. werkloosheid zal dalen, armoede zal stijgen 2. criminaliteit zal stijgen, justitie zal falen 3. onderwijs verslechtert, onderwijzers raken uitgeput, jonge Nederlanders leren steeds minder 4. Zorg wordt uitgekleed, ziek zijn wordt mensonterend 5. kloof tussen arm en rijk wordt groter waarbij rijk zijn eigen onderwijs- zorg en veiligheidszuilen zal creëren 6. Europa gaat failliet, de Chinezen nemen de wereldheerschappij over 7. Oh en er komt een parlementaire enquete naar het JSF drama waarbij we ‘met de kennis van nu’ anders gehandeld zou hebben Het zijn deze open deuren die stelselmatig ontkend worden waardoor niemand nog vertrouwen heeft in politici. Ik heb bewondering voor hun doorzettingsvermogen. Hun rücksichtsloze ambitie. Ik wou dat ik het had, je komt er ver mee. Rest de vraag: we hebben geen vertrouwen in het kabinet. We hebben geen vertrouwen in politici. En we hebben geen vertrouwen dat het beter wordt. Wat gaan we eraan doen?