Geenstijl

Wat is dat toch met die Rabobank? Waarom altijd 'anderen' de schuld geven? Wat is er aan de hand. RABO heeft in het verleden 'ledencertificaten' uitgegeven. Dat werd gebracht als een leuk extraatje voor trouwe leden van de bank. De rente was zeer aantrekkelijk en het risico leek, zeker aan het begin van deze eeuw en ook wel vlak na de kredietcrisis, te verwaarlozen. Ze waren daarom populair en werden goed verkocht. De ledencertificaten vormen nu al 23% (6,7 miljard) van het kernkapitaal van de RABO (29 miljard). Het zijn echter wel achtergestelde certificaten en die liggen sinds Cyprus en SNS (daar werden de ledencertificaten lekker mee-onteigend) zwaar op de maag bij spaarders, die eigenlijk gewoon beleggers zijn. Dus de klanten nemen het zekere voor het onzekere en willen verkopen. En dan ontstaat een situatie waar de niet-beursgenoteerde coöperatieve bank zonder hijgerige korte termijn aandeelhouders zo een enorme hekel aan heeft. De bank wordt een speelbal van 'pseudo-aandeelhouders', en die bal rolt keihard omlaag zonder gestopt te kunnen worden.

Want, hoe ironisch, aandelen kunnen niet terugverkocht worden aan de banken, maar voor deze ledencertificatie onderhoudt RABO zelf een markt en heeft zich verplicht ze terug te kopen. Daar heeft zij een gelimiteerd potje van 1,3 miljard voor. Bij een gelimiteerd potje wil je als eerste de deur door. En dus besluiten die in het geheel niet hijgerige lange termijn aandeelhouders op de deur te bonken. Vervelend voor RABO is dat ingekochte certificaten niet meer meetellen voor solvabiliteit. Als het hele potje wordt benut dan is solvabiliteit niet meer beter dan ING: dag Triple AAA. En wat als alle certificaathouders langskomen? RABO kan het blijkbaar niet hebben dat haar trouwe leden de bank even niet vertrouwen. De financiële man, Bruggink, zegt dat "de media" de schuld zijn van het aanbod van de certificaten. Ik neem aan dat Bruggink niet bedoelt dat de bank haar leden nooit goed heeft voorgelicht en dat "de media" dit nu wel doen. Zeg, RABO, zou de vastgoedcrisis een rol kunnen spelen? We zijn echt de bodemloze verliezen van de Ierse landbouwbank (AAC), die gewoon projectontwikkelaar was, niet vergeten. Ook niet dat de boekwinsten van Alex Beleggersbank en Robeco gebruikt worden om de verliezen te compenseren. En zou het niet mogelijk zijn dat de leden zich zorgen maken over de enorme berg aan hypotheken (200 miljard) op de balans? Elk gerenommeerd instituut, ik noem een IMF of een CPB, doen dat namelijk wel. RABO heeft er echt een handje van om zich vrij te pleiten. Zo was de bank niet betrokken bij de verkoop van 'nep-producten'. Toch verloor RABO in 2008 circa 1,5 miljard op verpakte hypotheken en werden wel degelijk CDO's verkocht aan particulieren. En laat nu juist RABO in het beklaagdenbankje zitten in het LIBOR-schandaal (beide dossiers vallen onder verantwoordelijkheid van zakenbankbestuurder Schat, die nog niet het veld heeft geruimd, twee andere bestuursleden (natuurlijk niet zakenbankiers) konden vertrekken). RABO is ook nog niet klaar met de woekerpolis. En natuurlijk wist de bank natuurlijk niets van doping bij het fietsen. Als ik aan RABO denk, dan zie ik niet Umberto Tan rondlopen door het Duitse boerenland, maar denk ik aan een bank die haar minderwaardigheidscomplex wil compenseren. Ik hoor dan ex-CEO Bert Heemskerk, op 18 juni 2009 tegenover prinses Maxima verklaaren (NOVA, op 18:47): "Ik denk wij de enige bankiers zijn die nog rechtop lopen vandaag, de meeste zijn ofwel verdwenen of zitten thuis", waarna ex voorzitter RvC, Lense Koopmans toevoegde: "'En de meeste met veel geld". Dat is het idee.