Geenstijl

Wat bracht dat gekke, malle en rare Europa ons afgelopen maand? Golden boy Jeroen Dijsselbloem werd afgeserveerd (1) door de rest van Europa. Hij zou teveel een ‘Nederlands sausje’ over de besluitvorming in Brussel gieten. Doen we tenminste nog iets goed in Brussel. Voorts bleek dat we nog meer moeten bezuinigen (2). Gaat het al jaren over drie procent, nu willen de Europese hoge heren en dames dat we het begrotingstekort met een éxtra 0,2 procent van ons BBP terugbrengen. Een stevig LOLWUT? klonk in Den Haag. Dat LOLWUT was wel dubbelhartig: Nederland was namelijk één van de grootste pleitbezorgers voor de uitbreiding van de bevoegdheden van ‘supercommissaris’ Olli Rehn. Enfin, premier Rutte liet er vrijdag na de Ministerraad geen misverstand over bestaan: die vlieger gaat niet op. No way dat we extra gaan bezuinigen voor Brussel, leek de eerste minister te zeggen. Eerst zien en dan geloven. Deze maand werd namelijk ook nog eens bekend dat we tussen de 300- en 500 miljoen euro extra kunnen overmaken naar Brussel (3).

Ondertussen weten we nog steeds niet – ondanks de eerdere toezeggingen van minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans (PvdA) hoe het nou zit met die tienduizend plus Europese ambtenaren die méér verdienen dan mening (wereld)leider (4). Ook mooi: 150.000 homofobe Fransen die in Parijs demonstreerden (5) tegen het homohuwelijk. Sta je dan met je Europese Gedachte, blijkt een groot deel van de Fransen tegen homo’s te zijn. Waarom zwegen de Eurofielen over deze walgelijke demonstratie? Zaterdagochtend kreeg ik ook nog een mailtje van de Brusselse lobbyist Wytze Russchen. Wat bleek? Sommige Europarlementariërs zijn meer gelijk dan andere en mogen declareren wat ze willen zonder verantwoording te hoeven afleggen (6). Houdt het dan nooit op met dat verdomde Europa? Neen. Wat ons brengt op Turkije. Camiel Eurlings presenteerde in het najaar van 2006 zijn definitieve conclusies als rapporteur Turkije namens het Europees Parlement. Ondanks toezeggingen tot verbeteringen ontbreekt het de Turken vooral aan vrijheid van meningsuiting en godsdienst, meldde Eurlings. Ook schieten de rechten voor vrouwen en vakbonden tekort en is er amper een onafhankelijke justitie. Zeven jaar later wil de EU de onderhandelingen met de Turken over toetreding tot de Europese Unie weer lostrekken. PvdA-Kamerlid Michiel Servaes is daar erg mee ingenomen vertelde hij afgelopen week aan het ANP. ''Duidelijk is wel dat Turkije nog een lange weg te gaan heeft. Vooral in de mensenrechtensituatie moet nog veel verbeteren, maar het is belangrijk om met elkaar in gesprek te blijven.'' Onderwijl hangt het traangas in de straten van Istanboel, Ankara en Izmir, gaan tv-zenders op zwart en roept de dictatoriale Erdogan zijn achterban op om te demonstreren tegen de demonstranten. Hij dreigt een miljoen Turken te mobiliseren. Bij ons in het dorp noemen we dat oproepen tot een burgeroorlog. Dat is dus (7). Zeven voorbeelden van waarom Europa groots en meeslepend zuigt. Toch dendert de trein voort. En niemand doet wat.