Noem ons politiek incorrect maar wij vinden dat mannen en vrouwen dus niet gelijk zijn. Nope. Zit een enorm verschil tussen mannen en vrouwen. Mannen zijn bijvoorbeeld heel goed in potjes open draaien, vrouwen zijn weer heel goed in zaken als gevoelens. Feminisme vindt dat stom. Feminisme wil heel graag dat vrouwen volledig geaccepteerd worden als gelijkwaardig in de mannenwereld. Nou, okee, als het moet. Dan kan dat. Maar dan zullen er offers gebracht moeten worden. Net zo goed als dat de man offers brengt voor de topfunctie door bijna niet thuis te zijn bij zijn gezin. Keuzes. Maar het probleem met feminisme, wat Asha ten Broeke weer per ongeluk aantoont in haar
megacolumn op Trouw, is dat feministen en, en, en willen. En de baan. En de ontplooiing. En het gezin. Ja, dat gaat dus niet. Als man kun je ook de hele dag thuis willen sleutelen aan je oldtimer en tegelijkertijd een topfunctie in het bedrijfsleven willen vervullen. Kan niet, ergens moet je offers brengen. Feminisme wil afdwingen dat vrouwen geen keuze hoeven te maken en alles krijgen wat ze eisen. Maar zo werkt het dus niet. En het betoog dat vrouwenbladen vrouwen dom en onwetend houden omdat er geen zware nieuwsverhalen in de Libelle en Margriet staan, is natuurlijk kortzichtig. In de FHM, Maxim en Men's Health staan ook geen zware nieuwsverhalen. Daar zijn kranten voor, en tijdschriften als Elsevier. Die mogen vrouwen ook gewoon kopen, maar gezien de advertenties in nieuwsuitingen doen ze dat simpelweg veel minder. Vrouwen zijn nu eenmaal vrouwen, met hun eigen behoeftes, wensen en interesses. Tot grote onvrede van feministen. Natuurlijk is er onvrede bij feministen, want er is altijd wel wat te zeiken. Niemand krijgt alles perfect. Ook mannen niet. De ironie? De meeste vrouwen hebben dat allang geaccepteerd. Die gaan vol voor de carriere (zwaaien naar Zwagerman), of niet. En dat mag ook. Je hebt namelijk de keuze als vrouw. Net zoals je de keuze hebt als man. Dus concluderen wij dat het feminisme een succes is geweest, maar inmiddels overbodig. Wat er nu nog is aan feminisme is zeiken om het zeiken en de onwil te accepteren dat er in het leven keuzes en dus offers gemaakt dienen te worden. Voor mannen is dat al eeuwen niet anders, dus hey, welkom in onze wereld. Weten jullie eindelijk hoe wij ons voelen.
