Ebru Umar - Herdenken

De Tweede Wereldoorlog ging leven op school, hoe oud zou ik geweest zijn, acht, negen? En in films, die mijn ouders me gewoon lieten kijken (HOLOCAUST, niets geen gezeur over de tere kinderziel ik denk dat ze destijds zelf niet eens zo expliciet wisten wat er gebeurde in Auschwitz en andere kampen), mocht ik zien hoe slecht de mens is. Onwerkelijke beelden, niet dat we als mens inmiddels geëvolueerd zijn in een betere soort. In Rwanda en Afghanistan weten ze er alles van. En wij ook.
De Tweede Wereldoorlog is geen issue in immigrantengezinnen, je kunt het ze niet kwalijk nemen ook, het ís niet hun geschiedenis. Maar zolang het onderwijs er niet ingeramd krijgt wat er gebeurd is in Nederland cq Europa, dat de ene mens niet minderwaardig is aan de ander, dat mannen en vrouwen gelijk zijn, krijg je allochtoontjes (en dus een Nederlandse bevolking) die de buren haten, vrouwen minachten en homos uitsluiten.
Zolang imams en Koranscholen onder het mom van vrijheid van meningsuiting de eigen superioriteit erin rammen en joden en andere bevolkingsgroepen als inferieur bestempelen, gaat het goed met de weg met ons mentaliteit. Dan is het slechts een kwestie van tijd totdat de Tweede Wereldoorlog niemands geschiedenis meer is, en zeker niet die van de inwoners van het Koninkrijk der Nederlanden.
Maar ja, oorlogen zat. Dankzij ons, mensen. NEXT!