Nee echt. Briljant feestje. Iedereen Oranje, heel veel tranen. Grote bonkige mannen die tegen het hek voor het Paleis op de Dam stonden te snotteren, huisvrouwen met een provinciaal accent en dito bril die het allemaal 'zo mooi, zooo mooi' vonden en uitzinnige oranje wuifmalloten die wuifden, meer wuifden, terugwuifden en nawuifden. De NOS bracht het allemaal feilloos en uitmuntend geregisseerd in beeld (verbazingwekkend, wat je met een schamele 2 miljoen euro allemaal kan doen). De staatsomroep bewaarde bovendien zoals gebruikelijk ook op deze dag iedere vorm van inhoudelijke duiding of kritische journalistieke benadering voor een andere keer, zodat het land ongestoord kon genieten van opwellende tranen bij Bea, de klare taal van de nieuwe koning of de dottige prinsesjes in hun identieke outfits - allemaal voorzien van commentaar dat zo nietszeggend was, dat ook daar niemand zich aan zou storen. Dus ongestoord was het, als je tenminste het massaal toejuichen van een archaïsch instituut dat op basis van erfopvolging voor veel geld een ceremoniële poppenkastfunctie vervult niet
gestoord vindt. Op een openhangend jasje van een VVD'er na of de arrestatie van twee gekkies die slechts tegen de rest van de stroom gekkies in wilden roeien in hun witte outfit en met hun bozig bordjes, ging de eerste Koningsdag van een leien dakje. Deze dag had ALLES. Geen grote oproer, geen verstikkende volksmassa's vol benevelde vervelio's, geen regen, geen aanslagen en geen individuele idioten die het met schreeuwen of het gooien van kleinoden voor zichzelf en de rest verpesten. Wel was er overal muziek, schaatsers op het IJ, de Jostibandboot, een kudde straaljagers en natuurlijk Het Oranjegevoel. Feilloos. Oud-Hollands. Vol VOC en blij zijn met elkaar. Nooit somber. Nederland kan er weer even tegenaan, met die
Oranje vinger in de dijk. (
mirror)
