Geenstijl

Nederland is kapot. Stuk, versleten, opgebruikt, moegestreden. Tot op het bot verwend en ondertussen tot op de huid uitgekleed. Maar vreest niet, Volk der Nederlanden, er is immers nog het Koningslied, samengesteld door artiesten die u massaal liefheeft, en artiesten die ons land liefhebben. Koningsdag komt er aan, de gansche natie zal zingen en dansen in de straten. Door de regen en de wind, Nederland zal altijd het veilige, voorspelbare, in gelijkheid genivelleerde ideaal van een doorsnee aflevering van De Wereld Draait Door zijn. Samengebonden door de grootverdieners van de NPO en de Oranjes, opgevangen binnen de verzorgingsstaat en veilig onder het toeziend oog van de wakende overheid. Beatrix kan terugkijken op ruim drie decennia vreugde, welvaart en voortschrijdend inzicht bij volk en landsbestuur. Loop mee, door een regeerperiode van een Staatshoofd dat Nederland zag verworden tot wat het nu is: een rokende mestvaalt, waarin het Nationaal Comité Inhuldiging een fiere vlag met een kroontje er op probeert te planten.

Veiligheid Het Nederlandse justitieapparaat is inmiddels zo gefrustreerd geraakt door de eigen onmacht om misdaad op te lossen, dat iedere vorm van dreigend leed preventief bestreden moet worden. Dus hangt ons land bomvol camera's en telefoontaps, plaatst de politie verborgen afluisterapparatuur op de openbare weg en leggen steden hun volledige schoolsysteem plat als één melige oproerkraaier wat roept op 4Chan. Waarna de media in hun berichtgeving verzuimen te vragen waarom er zulke draconische maatregelen genomen worden om niets, omdat ze blijven steken in pijnlijk hysterische pogingen om 4Chan te duiden als een levensgevaarlijk agitprop internetwebsitekanaal voor anarchistische opstandelingen. Nederland keek toe hoe de Leidse politiemacht niets te doen had terwijl de burgemeester van Leiden op TV het principe van een proxy niet snapte door te suggereren dat de dader van helemaal geen misdaad mogelijk uit Costa Rica komt. Pijnlijk. Hoeveel tasjesroven, winkeldiefstallen, straat- en roofovervallen en geweldsmisdrijven er in de tussentijd plaats gevonden hebben in de rest van Nederland horen we pas na de zomer, als de politie beelden vrij begint te geven van inbraken en mishandelingen die ze zelf niet opgelost krijgen, maar die tot dusver stil gehouden werden omdat de verdachten een kleurtje hebben om geen gevoel van onrust en onveiligheid te verspreiden. Na het vrijgeven van de beelden zullen de commentaarkolommen zich plichtmatig vullen met woorden als 'heksenjacht', 'eigenrichting' en 'veroordeeld door de sociale media op internet'. Veiligheid is een gevoel? Dan toch vooral een gevoel van onwil en onmacht. Immigratie Over kleurtjes gesproken: het immigratieprobleem. De enige winst die in drie decennia aan sociale scheefgroei onder Beatrix' bewind is geboekt, is dat de moeizame integratie van allochtonen sinds Janmaat Fortuyn in ieder geval bespreekbaar is geworden. Met droevige statistieken te onderbouwen problemen met Marokkanen heten nu zelfs in de Tweede Kamer heel treffend een 'Marokkanenprobleem'. Daar is wel een hoge prijs voor betaald: een politicus en een filmmaker werden als beesten afgemaakt, een luidkeels afvallige moslima is het land uitgejaagd en een andere politicus kan niet zonder persoonsbeveiliging de deur uit. Omdat ze op te veel tenen zijn gaan staan. De bezitters van die tenen dichten onderwijl nog steeds culturele kloven met brakke hangbruggen die aan piketpaaltjes van moralisme en correctheidsdenken zijn opgehangen: wettelijke regels voor 'diversiteitsbeleid' op de werkvloer, meldpunten voor discriminatie waarin blanke progressieven zich namens schouderophalende allochtonen druk maken over mensen die 'rifaap' zeggen als ze 'sociaal onaangepast Berbertuig uit het Rifgebergte' bedoelen, en natuurlijk het totaal debiele Neger Omdat Het Moet-quotum dat de Publieke Omroep hanteert om uw beeldbuis in een gezellige multiculturele regenboog te kleuren. Maar al draagt de rifaap een gouden ring... Dan zal-ie 'm wel van een weerloze bejaarde gestolen hebben tijdens een gewelddadige roofoverval achter de voordeur van een seniorenflat. Europa In Nederland vallen doden rond de discussie over het Marokkanenprobleem, luchtjes in het portiek of gecultiveerde haat en afkeer van allochtonen jegens hun vestigingsland. Nederland heeft zich daarom nog steeds niet weten te verenigen met de migrantengroepen van een halve eeuw geleden (of hun religieuze overtuigingen van vijf eeuwen geleden). Desondanks heeft Europa ons wel bevolen de landsgrenzen te openen voor een nieuwe lichting arbeidsmigranten. Hoera, nog meer gelukzoekers met een andere cultuur en achtergrond die nieuwe criminaliteitshobby's met zich meebrengen. Van overvallen, drugs- en wapenhandel gaan we nu naar diefstal, inbraak, uitkeringsfraude en oplichting. Omdat de Europese Unie ons een ideaal opdringt waar we niet klaar voor zijn, maar waar onder geen beding een rem op mag worden gezet. Als Europa op de rem gaat, rollen we immers rechtstreeks het Derde Rijk terug binnen. Dus in ruil voor het inleveren van miljarden van ons geld en het toelaten van het schuim der Europese lidstaten tot onze arbeidsmarkt (en onderwereld, en verzorgingsstaatsruif), krijgen we de belofte van vrede, voorspoed en genivelleerde welvaart. Een belofte die momenteel overigens even gestokt is in een diepe monetaire crisis die veroorzaakt is door een munt die de EU óók per se aan iedereen op wilde dringen. Kleinigheidje, waait wel over. Den Haag Die ongebreidelde federalisering is op haar beurt weer de schuld van de hoge heren in Den Haag, die de sleutels van de poorten van Nederland (en van de schatkist) zonder slag, stoot of volksraadpleging uit handen hebben gegeven. Eigenlijk bestaat de Tweede Kamer alleen nog als politiek PR-bureau dat aan het volk moet vertellen wat we nu weer moeten c.q. niet meer mogen van Brussel. Alle politieke verantwoordelijkheid is uitbesteed aan Europa, waardoor de door ons gekozen politici zich om niets anders meer druk hoeven te maken dan pluchebehoud. Zelfs de Koningin is onlangs buitenspel gezet door de zittende machten aan het Binnenhof - in een poging om nog enige politieke soevereiniteit te veinzen nu Brussel de macht al lang heeft overgenomen en Nederland zowel bestuurlijk als economisch in een wurggreep van drie procent houdt. De enige taak van Den Haag is om in zo wollig mogelijk taalgebruik aan de voorkant te verhullen dat aan de achterkant alles op instorten staat. Twijfelde Fortuyn nog aan de grote lijnen van ons landsbestuur, inmiddels weten we dat ons asielsysteem letterlijk tot doden leidt (en niemand daarvoor verantwoordelijkheid neemt) terwijl ons belastingsstelsel wordt leeggeroofd door Bulgaren die daarvoor slechts een Teleac-cursus op hun eigen Publieke Omroep hoefden te volgen (en waar wederom niemand in Den Haag verantwoordelijkheid voor aanvaardt). Nota bene Maurice de Hoax, de man die er mede voor zorgde dat heel Nederland VVD ging stemmen om de PvdA uit de regering te houden en vice versa, kwam vanmorgen in de Azijnbode met verbetervoorstellen voor de democratie - zo erg is het dus gesteld met ons. KONINGSDAG! Maar genoeg gesomberd, er is hoop. Op 30 april zingt Nederland massaal over wakker worden en stamppot eten op dagen waarvan je met drie vingers in de lucht wist dat ze gingen komen. Heel Nederland zal doen of de W van Wangedrocht de kroon op een geslaagde en gezellige multiculturele samenleving is waar de progressieve gedachte met zo veel kracht is in geramd dat we sociaal en cultureel genivelleerd zijn tot het niveau van taalgehandicapte rapfragmenten in een musicalsong die door ernstig middelmatige TROS-artiesten wordt voorgezongen en waarbij het Nationaal Comité Inhuldiging er klakkeloos van uit gaat dat het volk mee zal zingen alsof het 1980 is en er nog altijd niemand in dit land zelfstandig na kan denken. Wat waarschijnlijk ook grotendeels zo is. Ja Wim-Lex. Daar sta je dan. Tussen de rokende puinhopen van 33 jaar Nederland onder Beatrix, waar D66'er Hans Wijers als Chef Inhuldiging een mooie roodwitblauwe vlag met oranje wimpel overheen drapeert zodat je zelf kan blijven grijzen en zwaaien, grijnzen en zwaaien. Alsof er geen vuiltje aan de lucht is.