Een wat oudere meneer, ene Marcel Møring, schreef een stuk voor De Groene dat ook op het in-ter-net werd gepubliceerd. Of dat oké is? Dat is oké.
Hij kletst wat, wij denken dan al snel: wanhoop, maar ach. Mring zat dus in de trein, eerste klas uiteraard, en hoorde het gesprek tussen twee echtparen aan. Eén echtgenoot waagde het om te spreken over zijn liefde voor film, pardon, cinema. En dat ie de afgelopen maand, houd u vast, wel zeker 15 films illegaal gedownload had. O mon dieu, dat had de echtgenoot beter niet kunnen zeggen. Nu staat ie
all over De Groene met z'n geklets. De boef! Jatwerk! Of wacht, toch niet. Môring, let nou 'ns op, downloaden mag gewoon in Nederland. Is niet illegaal. Vervolgens houdt Mòring een hele morele verhandeling over anonimiteit en het idee dat je toch maar van een grote onzichtbare instantie jat. Flauw weer, wij bij de GeenStijl proberen het juist zo inzichtelijk te maken van wie je (dus niet) 'jat': de Hollywood-maffiosi en hun beftekkels (
fuck jou, Tim Kuik). Maar dat
downloaden, dat vind Móring maar niks. En die nieuwe dingen ook niet. Zo'n Spotify bijvoorbeeld draait ook alleen maar verlies, de rukkers. Heeft alles te maken met hun verdienmodel, en niets met die
uitzuigende Hollywood-maffiosi die groot geld willen zien voor zo min mogelijk en zo slecht mogelijk beschikbare content. -Note to self: Ingewikkelde woorden hier. Vergeet ook niet een aantal prehistorische Grote Schrijvers en Denkers aan te halen.- En oja, u bent op GeenStijl omdat uw dromen niet zijn uitgekomen. U bent bitter. Groetjes, Marcel Mōring. P.S. Paastip
hierrr.
