PostNL is zich in alle bochten aan het wringen om te zorgen dat de directietop miljoenen kan blijven verdienen op die vijf briefkaarten die dagelijks verstuurd worden in dit land. PostNL gaat nu het reguliere personeel en de uitzendkrachten gedeeltelijk vervangen door
arbeidsgehandicapten en mensen uit de sociale werkvoorziening. Kosten minder, doen beter wat je zegt, zijn gewend aan saaie rukklussen. Oh, dat is cynisch? Nou, PostNL zegt het zelf. Directeur Laurens Tuinhout over de inzet van de gompies in de distributiecentra van PostNL: "
De loyaliteit van de werknemers van de sociale werkvoorziening is fantastisch. Uitzendkrachten gaan zich vervelen als ze de hele dag pakketten uit containers op de lopende band moeten zetten, maar deze mensen staan iedere dag blij voor de deur." En, voegde hij er tussen de regels aan toe, ze hebben niet door dat we ze geen drol betalen. Haha, 'loyaliteit' en 'blij voor de deur', dat zijn termen die ook voor plantageslaven opgingen. Maar goed. De inzet van halfies als postbode is dan weer wat duurder dan regulier personeel, omdat ze zonder begeleiding verdwalen, de post onder kwijlen en urenlang de buurthonden zitten te aaien. En dat is precies de markt die
instort waar de pakketbezorging juist groeit, dus we gokken dat dit zogenaamd ruimhartige gebaar naar 'mensen die verder van de arbeidsmarkt staan' uiteindelijk vooral neer komt op nauwelijks kwijlpostbodes maar wel heel veel gehandicapte slaven in de distributiecentra. En daarmee bereikt PostNL een nieuw niveau van bedrijfscynisme. Als PostNL een manier kon vinden om het positief te omschrijven, zou het onmiddellijk kinderarbeid invoeren. En dan het liefst gehandicapte kinderen.
Update: Ah. De groei op de pakketdienst is vanwege bezuinigingen op moderne
bezorgmethoden.
