Nederlanders kloppen zich altijd op de borst als het gaat om onze strijd tegen het water en terecht. Overheden bouwden terpen waarop we tijdelijk konden schuilen. Je betaalde je belasting dus niet voor niets. Tot nu toe heb ik de financiële terpen ook weten te vinden. Op de vraag van bezorgde burgers en mediamensen waar je nog veilig je geld kan onderbrengen was steevast mijn antwoord: kies een bank die valt onder het Nederlandse depositogarantiesysteem (DGS), open een en/of rekening en stal niet meer dan 200.000 per bank. Heb je meer geld, open bij elke bank een rekening. Onze financiële terpen hebben zelfs twee niveau's: eerst staan alle andere banken in Nederland garant en als dat niet voldoende is, zal de overheid u te hulp schieten. Ik zei er meestal bij dat je niet eens hoeft te betalen voor de schuilplaatsen, sterker nog je krijgt vaak ook nog de hoogste rente ("ik snap niet hoe het kan, maar profiteer ervan"). Dat het financieel onbeduidende Cyprus de oorzaak is van een dijkdoorbraak die zelfs de terpen laat onderlopen, heeft mij wel verbaasd. Hoewel, de chaostheorie gebruikt vaak de anekdote van de vlinder en de tropische storm, grote gebeurtenissen starten vaak met onbeduidende details. Sowieso lijkt in de Europese besluitvorming de regel te gelden: hoe kleiner het probleem, hoe groter de fout (*mark my words*: let op Luxemburg). Het besluit van de Eurogroep om twee weken geleden het depositogarantiesysteem zonder waarschuwing vooraf, op te blazen is een blunder van de eerste orde.

Een beslissing die niet alleen deze weken paniek zal veroorzaken, maar nog jaren zal door etteren. En dat enkel en alleen om een landje met een economie van 18 miljard euro (dat bedrag moet Nederland bezuinigen) te helpen. Nou denk ik niet dat de Ministers van Financiën met hun voorzitter Dijsselbloem echt dom zijn, het moet iets anders zijn. Ik denk technocratische arrogantie. Uiterlijk onbewogen (het Financiele Dagblad noemt dat eufemistisch 'taallenigheid') legt schoolmeester Dijsselbloem de Cyprus-zaak nog eens rustig uit: het depositogarantiesysteem is helemaal niet opgeblazen. Het is gewoon een belasting op spaargeld. Wat zeuren jullie nou, niets bijzonders toch? Cyprus garandeert nog steeds uw (eerste) 100.000 euro, jammer dat u nu nog maar 93.250 of 90.100 euro bezit. Dat heeft niets met ons mooie depositogarantiesysteem te maken. Ze moeten echt gedacht hebben dat de burger gek is. Nou, dat is ie niet. Door de belastinggrens tussen 6,75% en 9,9% precies bij 100.000 te leggen, was het voor iedereen direct duidelijk. Het is gedaan met de bankengarantie op spaargeld. De Nederlandse spaarder wist dat overigens al sinds het SNS-debacle. Daar had namelijk het garantiesysteem wél in werking moeten treden, maar dat konden onze banken niet trekken. Daarom werden de achtergestelde obligatiehouders onteigend. Toen kwamen de spaarders nog met de schrik vrij. Die tijd is voorbij. Het hek is van de dam. Want niet alleen staat het DGS op de tocht (dat zou overigens niet eens zo'n slechte zaak zijn, maar dit terzijde), er doemt een angstaanjagender beeld op. Waarom ook niet in Nederland simpel het spaargeld van burgers afromen. Het is ook van een heerlijke eenvoud. We kennen al de absurde vermogensrendementsheffing (van PvdA-politicus Vermeend) van 1,2%. Die kan zo naar 9,9%. Het was PvdA-politicus Samsom die vorig jaar in een interview met Elsevier zei dat al het spaargeld boven de 150.000 'dood geld' is en afgeroomd zou moeten worden. Vanaf nu zijn de terpen afgegraven, u mag uw weg door het financiële drijfzand zelf gaan vinden. En reken er niet op dat de borden met "pas op, gevaarlijk drijfzand" door de overheid op de juiste plaats zijn neergezet.