"We doen dit maar één keer", mompelde een defensieve Dijsselbloem tijdens het vragenuurtje in de Tweede Kamer over de Cypriotische Cituatie. Alsof dat de diefstal van het geld van onschuldige spaarders recht praat. Maar het blijft een ordinaire bankroof op de rekeningen van onschuldige spaarders, zodat Brussel haar monetaire eenheidsnachtmerrie verder kan stutten. Was het nou echt zo belangrijk om een belerende, betweterige vinger naar de Russen en hun miljarden aan zwart geld te zwaaien? Alsof Europa zo'n heilig boontje is. Alsof Nederland géén maffioos belastingparadijs is waar grote bedrijven keurig binnen de letter van de wet hun miljardenwinsten heffingsvrij kunnen witwassen. Nee hoor. Dijsselbloem, de trekpop van Brussel, is aangewezen om met vingers te wijzen, te moraliseren en landen te delegeren, teneinde voor de zoveelste keer de aandacht af te leiden van de kern en de oorsprong van de Europese problemen: dat de Europese Munt op politieke leugens en economisch drijfzand is gebouwd. Brussel misbruikt liever de bewoners van een klein eilandje als labratten voor 'reddingsplannen' om het treurspel der EU met nóg een act te kunnen verlengen voordat het doek valt, dan dat het toegeeft dat de euro een strategische vergissing zonder exitstrategie is. Dat getuigt niet alleen van een hardvochtig gebrek aan scrupules, het is het zoveelste bewijs voor het ontbreken van iedere kritiek op het eigen handelen. Dijsselbloem is dé perfecte verbeelding van deze politieke lafheid. Zoals hij een onderzoek naar de val van SNS weigerde uit angst om zijn eigen politieke machtspositie in de waagschaal te leggen, wentelt hij ook nu de verantwoordelijkheid af op mensen die er geen klote aan kunnen doen dat het Europese monetaire systeem op instorten staat: hardwerkende burgers, spaarders, de kleine klanten van falende banken. Jeroen Dijsselbloem is een totale lul in een
te groot pak, die met zijn Eurogroep een experiment begonnen is waar niemand de uitkomst van kan voorspellen, maar die wel nóg meer onzekerheid, angst en paniek zaait - momenteel zo ongeveer de enige emoties die het door crisis uitgewoonde Europa nog met elkaar verbindt. Goed zo doorgaan, zelfvoldane hufters, en dan is de euro straks geen falende munteenheid meer, dan is de euro bloedgeld. Maar zelfs dan zouden de Eurobaasje het nog voor elkaar krijgen om de rokende puinhopen van Europa te bestijgen, rond te kijken, en te verzuchten dat het volk het Europese ideaal helaas heeft laten mislukken.
Live: Vanaf 19:00 uur Kamerdebat over het euro-stabiliteitsverdrag uit maart 2012 (!?) op
EUROVERS24. Sprekers
hier. Ondertussen in Cyprus: debat + stemming over het BankroofAkkoord. Zonder MinFin, want
weggejorist. En zonder spaargeld, want al lang veilig
weggesluisd. Wel live, op
MEGA TV.
Update: Cypriotisch parlement zegt
NEEN tegen het Dijsselplan. Aantal stemmen vóór:
nul.
