Geenstijl

Message in a bottle. De bankenbashers krijgen hun gelijk, laten ze er maar heel blij mee zijn. De kaalslag onder de Nederlandse banken gaat nu snel. Sinds 2009 zijn er al 20.000 banen geschrapt. Tijd voor een SOS uit bedreigd bankengebied. Vorige week kondigde ING aan 2.400 werknemers te lozen, gisteren schopte RABO er 6.000 mensen uit, gelukkig is dat inclusief de RABO-wielerploeg. ABN AMRO en SNS hebben ontslagrondes aangekondigd. De werknemers die achterblijven moeten elke dag voorzien van pek en veren naar hun werk. Incentives om harder te werken of meer kwaliteit te leveren dan de collega's zijn er niet, want iedereen krijgt een fijn vast salaris (en net als in 1978 toen ik begon bij AMRO, zal boven elke deur weer een klok komen te hangen, zodat de bankemployees precies om 5 uur het pand zullen kunnen verlaten). Concurreren, het beter doen dan de anderen om daar een hoger financieel en/of psychisch inkomen uit te halen, dát woord zal worden geschrapt uit de CAO's en 'missie-statements'. We worden allemaal overheid en we gaan nooit meer failliet.

ABN AMRO, SNS en ASR fuseren tot de echte overheidsbank, RABO is als coöperatieve club al een soort semi-overheid (toch Wijffels?) en ING, nou ja, dat moet maar, voor de vorm. De kern van het bankbedrijf, het transformeren van risico's , wordt ontmoedigd, met gevolg dat bedrijven en consumenten eerst maar moeten gaan sparen om hun investeringsprojecten te realiseren. Dat is in eerste instantie overigens goed nieuws voor zogenaamde schaduw-banken, maar dat zal niet lang duren, want iedere financiële instelling zal en moet geperst worden in de regel-mal. De toezichthouders, met ambtenaren aan de top, schrijven gedetailleerd voor wat wel en wat niet mag in het bankwezen. Onder het mom van bescherming van de bankklant moeten banken het productenpakket sterk terugdringen, liefst naar één eenheidsworst per product. Zo zijn er nog maar twee smaken in hypothekenland: lineair en annuïtair. Winsten worden afgeroomd via bankenbelastingen, verdienmodellen worden uitgehold door 'financial transaction taxes', hypotheek-ellende en adviesregulering. Om de onwetende bankklant te beschermen moet die onwetende bankklant gaan betalen voor het advies, te beginnen met te betalen voor een offerte voor het advies. Zal iemand nog een een vraag aan de bank durven te stellen (stel dat je bakker dat zou doen: wat kost een zuurdesembrood, bakker? eh, dat antwoord kost 1 euro)? Privé-eigendom van banken is je ziel verkopen aan de duivel. Dus worden uitkeringen aan aandeelhouders aan banden gelegd en als dat niet werkt, dan worden ze onteigend. Het moet daarom een hele klap zijn voor de bankcritici dat de RABO, dat beste jongetje uit de klas dat altijd als eerste zijn vinger opsteekt als er corvee gedaan moet worden, zware averij oploopt. De ex-topman van SNS Reaal, Sjoerd van Keulen, die de onmetelijk stomme beslissing nam om Property Finance over te nemen van ABN AMRO, wordt door de reisjournalist Corstius op de vuurstapel gegooid, maar ik hoor hem niet over een onooglijk klein Iers bankje, ACC, een dochter van RABO, waarin nu al een verlies is genomen van 2,2 miljard euro met 'more to come'. De bank dacht een boerenleenbank te kopen, maar het bleek een vastgoedbank. Hoe het gaat met de andere tak van Property Finance, de tak die RABO kocht, géén idee, maar vastgoedman Erik de Vlieger heeft wel een idee. Maar als coöperatie hoeft de bank nauwelijks verantwoording af te leggen. Er zijn géén aandeelhouders, géén tucht van de markt, want u dacht toch niet dat de lokale RABO-banken nog écht iets in de melk te brokkelen hebben. MayDay! Mayday! ···---··· www.bank.blog.nl www.pfverhaar.nl @peterverhaar