Geenstijl

Mij verbaast het allang niet meer, maar de emoties in het SNS-debat in de Tweede Kamer met minfin Dijsselbloem over de nationalisatie liepen pas hoog op toen de beloning van nieuwe topman Van Olphen en de bonussen van ex-topman Van Keulen besproken werden. Dat de Staat en dus de belastingbetaler waarschijnlijk 2 miljard teveel hebben betaald voor SNS reaal, dat het depositogarantiesysteem niet in werking kon treden omdat de banken een afboeking van 5 miljard niet zouden kunnen dragen (als het echt zo is, dan zou ik snel een moestuin kopen), dat de 'senior' obligaties de dans ontspringen (de Minister koos voor de de gemakkelijkste slachtoffers, nl. de achtergestelde obligatie- en aandelenhouders), dat alles werd voor kennisgeving aangenomen (m.u.v. van de PVV, Tony van Dijck bleef zijn principes trouw). Maar het volgens de PVDA-woordvoerder Nijboer "bizar" hoge salaris van 550.000 euro en die vermaledijde bonussen, daar hebben ze in Den Haag allemaal een mening over en het scoort lekker op televisie. Ik moet zeggen, chapeau voor de MinFin dat hij niet meeging in het volksoproer, aangewakkerd door een journalist die op rijkskosten reisprogramma's maakt.

Op rustige toon gaf Dijsselbloem aan dat een salaris van 550.000 euro voor een commerciële onderneming (SNS Reaal is weliswaar een speciaal soort onderneming, maar volgens de Minister zeker geen overheidsinstelling) vergelijkbaar was met de andere banken (Zalm verdient 750.000) en dat hij een goed en betrouwbaar persoon nodig had om de bank namens de belastingbetaler weer op poten te krijgen. Opmerkelijk was dat Dijsselbloem aangaf geen mogelijkheden te zien om de bonussen terug te vorderen. Er ligt blijkbaar een wetsvoorstel in de Eerste Kamer dat dat mogelijk zou gaan maken, maar nog niet is behandeld (even tussendoor: als die politici zich nu eens richten op hun kerntaak namelijk 'wetten aannemen' i.p.v. verongelijkt te zijn, dan zou Nederland een stuk beter bestuurbaar zijn). Maar juist SNS Reaal geeft die mogelijkheden wel. Maar dan moeten we wel even de jaarverslagen induiken. We beginnen in 2006: het jaar van de fatale overname. In 2006 heeft SNS Reaal een nieuwe beloningsstructuur opgezet. In dat jaar splitste SNS Reaal de bonus in korte en lange termijn. De korte termijn bonus werd volledig in contanten uitgekeerd (Van Keulen kreeg 537.000 euro), de lange termijn bonus volledig in aandelen. De aandelen werden pas na 3 jaar toegekend en moesten vervolgens nog 3 jaar op een geblokkeerde rekening staan. In 2007 kreeg Van Keulen 421.000 euro in contanten en 704.000 in aandelen die dus 6 jaar vastgehouden moesten worden. Echter, om mee te mogen doen, moesten de bestuurders binnen 6 jaar een jaarsalaris aan aandelen SNS Reaal besteden, te voldoen met eigen geld (koers in 2007: 16 euro). Na de staatssteun van 2008 was het afgelopen met de pret. Sinds 2008 zijn er géén contante en aandelenbonussen meer verstrekt. In het jaarverslag 2010 schrijft SNS dat zij zich volledig confirmeert aan de "Code Frijns" (opvolger van "Code Tabaksblatt"). En dit schrijft "Code Frijns". Daar is geen woord latijn bij. Dijsselbloem kan dus aan de slag. Maar is er wat te halen? De aandelen zijn sinds een week 0 (nul) euro waard, dus terughalen van de variabele aandelenbonus levert niets op. En die met eigen geld verplicht gekochte aandelen SNS Reaal zijn ook volledig waardeloos. Resteert de variabele bonus in contanten, totaal 958.000 euro. Als echter de termijn van 5 jaar wordt aangehouden voor de 'claw back' periode, dan vallen de contante bonussen erbuiten. Kortom: er valt niets te halen bij Sjoerd van Keulen. Maar die boodschap zal niet lekker vallen in de Tweede Kamer. www.bank.blog.nl www.pfverhaar.nl @peterverhaar