Geenstijl

De Buma/Stemra embedbelasting voor YouTube-video's en andere vormen van streaming muziek ligt weer als potentiële graaibron op de bovengemiddeld dure vergadertafels van de Bumasauriërs. Reden voor muziekblogs en overige muziekliefhebbers op internet om zich in harde, boze of vertwijfelde bewoordingen te roeren op de interwebs. Idem artiesten die helemaal klaar zijn met het instituut dat sinds het uitkomen van De Nozem en de Non geen nieuwe muziek meer gehoord heeft. Buma reageert met een paniekerig persberichtje, dat via talloze wegen (inclusief artiesten en boekingsbureaus) in de stijlloze inbox terecht kwam. Leest u vooral mee: "Geachte leden. De afgelopen dagen is er op een aantal websites, twitter en via Ali B bij De Wereld Draait Door wat opschudding ontstaan over een website die Buma/Stemra heeft aangeschreven met het verzoek een overeenkomst af te sluiten voor het gebruik van muziek. Via deze weg wil ik u daar graag uitleg over geven. Buma/Stemra sluit al jaren overeenkomsten met websites die gebruik maken van muziek. Dat kan gaan om achtergrondmuziek ter verfraaiing van de website of voorgrondmuziek waarbij de muziek een essentiëlere rol speelt." OK. Kom maar op met je uitleg dan, Hein van der Ree. Debunken we 'm ter plekke even. Na de breek.

Buma: "Dat doen we om ervoor te zorgen dat u een eerlijke vergoeding krijgt wanneer anderen van uw muziek gebruikmaken. En dat doen we graag omdat dit een eerlijk systeem is, en omdat we weten dat de inkomsten uit het auteursrecht heel belangrijk zijn om ervoor te zorgen dat u door kunt gaan met het maken van muziek. De muziek die zoveel bijdraagt aan de Nederlandse cultuur." GS: Wat is de definitie van 'een eerlijke vergoeding'. 99 eurocent per bekeken YouTube-video? Of 0,000001 eurocent? En hoe wordt de 'eerlijke' waarde van een artiest ingeschaald? is het tarief lager - en dus 'eerlijker' - bij grote artiesten die veel plays halen en hoger bij minder bekende artiesten, waardoor minder bekende artiesten dus ook minder vaak embedded zullen worden en daarmee hun kans verkleinen om bekender te worden? Of gaat er progressief getaxeerd worden, op basis van een nivelleringsclausule die zorgt dat artiesten met veel embedded plays via YouTube, Soundcloud of Bandcamp meebetalen aan artiesten die weinig plays halen, om zo de inkomsten eerlijk te verdelen? In alle gevallen: mogen de leden dan eerst even een rekenmodel, formule of economische onderbouwing met percentages, verdeelsleutels en kleurrijke Sargassodiagrammen zien, of moeten ze klakkeloos de Buma-definitie van 'eerlijk' accepteren? En hoe zorgt Buma er precies voor dat muziek 'zoveel bijdraagt' aan de Nederlandse cultuur, als Buma het vrijelijk afspelen van die muziek beperkt met heffingen? En was als mensen weigeren te lappen, worden er dan net zulke kansloze rechtszaken met vrijspraak tot gevolg gestart als BREIN versus deze torrentuploader? Buma: "Leidend hierbij is altijd dat we tarieven ontwikkelen waar u tevreden mee bent, die marktconform zijn en die redelijk zijn naar de muziekgebruikers toe. Want ons doel is immers ook om muziek te promoten en ervoor te zorgen dat uw muziek op zoveel mogelijk plekken te horen en te verkrijgen is." GS: In hoeverre is er bij de artiesten, cq de Buma-leden, gevraagd naar hun tevredenheid over de tarieven? Vragen we ons dringend af, aangezien Buma in dit persbericht achteraf aan de leden aan het vertellen is dat hun tarieven hun leden tevreden maken. Het lijkt er op dat de leden, en zeker de niet-leden, geen flauw idee hebben hoe die tarieven tot stand zijn gekomen. En wat de gebruikers betreft: hoe wordt de marktconformiteit van een belastingtarief bepaald? Sinds wanneer is een belasting überhaupt marktconform, aangezien het geen vrije marktprijs betreft, maar een verplicht gestelde heffing op een product of dienst? En tenslotte: hoe kun je als 'belangenbehartiger' met droge ogen opschrijven dat je doel is 'om muziek te promoten', als je een heffing voorstelt die de verspreiding van embedded streams zal inperken omdat (particuliere, commerciële en in bijna alle gevallen op non-rendabele hobbybasis gebouwde & onderhouden) muziekwebsites moeten gaan betalen om die muziek te verspreiden, en daarom slechts nog heel selectief muziek kunnen promoten omdat ze in de meeste gevallen niet in staat zijn om buitensporige financiële injecties in hun hobby te pompen? Hoe, precies, wordt muziek door deze constructie dan nog 'op zoveel mogelijk plekken te horen en te verkrijgen', en hoe profiteren artiesten hier dan nog van? Buma: "Voor een website waar muziek een essentiëlere rol speelt, en die meer dan 6500 euro omzet heeft, gaat het om 10% van de omzet die naar de makers van de muziek gaat die zo'n belangrijke bijdrage levert aan de website. Bij een website die minder omzet heeft, gaat het om een bedrag tussen de 130 en 650 euro per jaar. Wij vinden deze tarieven redelijk." GS: TIEN PROCENT van de omzet? Dat klinkt als een bedrag dat om en nabij (en waarschijnlijk net iets hoger) ligt dan de uitkomst van de formule omzet minus kosten = winst in het geval van websites die daadwerkelijk omzet genereren. Maar het gaat dus, nogmaals, in de meeste gevallen om hobbyblogs. Die hébben geen omzet. Muziekblogs die wel omzet hebben, generen die omdat het website bij papieren magazines zijn en/of een journalistieke taak hebben. In het eerste geval is het tarief onredelijk omdat Buma dus geld wil hebben op basis van een niet-bestaande omzet, in het tweede geval is het een obstructie van de muziekjournalistiek. En in beide gevallen beperkt het heffen van belasting op het embedden van vrij beschikbare video- en audiostreams de promotie en investering in naamsbekendheid van de uitvoerende artiest. Hoe is dat 'redelijk', Buma, en dienen jullie niet gewoon met een onderbouwde, meetbare formule te komen om die 'redelijkheid' aan te tonen, in plaats van hem in één subjectieve term ongeïnspireerd gelijkhebberig overdwars bij de leden door de strot te rammen? Buma: "Het gebruik van muziek verschuift voor een belangrijk deel van offline naar online. En de waarde van muziek dus ook. Het is belangrijk dat wij onze kerntaak hier dan ook blijven vervullen. Net zoals we dat deden toen het muziekgebruik verschoof naar radio, televisie en film. Zoals u van ons mag verwachten spelen wij hier constant op in en ontwikkelen wij samen met het door u gekozen bestuur hier beleid voor." GS: De waarde van muziek wordt niet meer enkel bepaald door een klein clubje pluggers, dj's, managers en commerciële haaien. De waarde van muziek wordt in toenemende mate bepaald door consumenten - op het internet. Buma blokkeert die democratisering met het heffen van een gebruikerstax. Het beleid van Buma heeft niets met 'inspelen op ontwikkelingen' te maken, Buma probeert in blinde paniek elke vorm van vooruitgang te blokkeren omdat het zelf het tempo van de veranderingen niet bij kan houden. Hun organisatorische stilstand frustreert nu juist de moderne ontwikkeling bij artiesten, die veel meer dan ooit de (zelfstandige) promotie van hun muziek in eigen beheer hebben. Vele, vele, véle muzikanten, zeker beginnende, nog niet gearriveerde artiesten, zullen hinder ondervinden van een embedbelasting, omdat hun muziek via minder kanalen beschikbaar zal komen als Buma belasting gaat innen over herpublicatie c.q. doorverwijzingen via streams. Buma: "Ook voor de website waar momenteel in de media over gesproken wordt geldt dat dit precies is wat we al jaren doen, waar we goed in zijn, en wat we met alle medewerkers nog lang hopen te mogen doen voor u. Namelijk, het zorgen dat onze leden een eerlijke vergoeding krijgen voor het gebruik van hun muziek. Met vriendelijke groet, Hein van der Ree CEO Buma/Stemra" GS: Namens onze lezers, beginnende artiesten, eigenaren, beheerders & bijdragers aan muzieklogs en de gehele muziek minnende mensheid hopen wij dat Buma een langzaam en pijnlijk failliet tegemoet gaat, wegens bewezen overbodigheid in de 21e eeuw. De tiefus, GeenStijl. Buma: "P.S. Voor vragen en opmerkingen over bovenstaande kunt u natuurlijk altijd contact met mij opnemen via hein.van.der.ree@bumastemra.nl."