Welja, vrienden van de Palestijnse Zaak gaan even
bepalen waar artiesten wel en niet
mogen optreden. Of saxofonist Yuri Honing wil afzien van zijn optreden op het Red Sea Jazzfestival in Israel. Wegens boehoe mensenrechtenschendingen van Palestijnen. Yuri Honing is een muzikant. Met een toeter. Die dus muziek maakt. Gewoon, omdat hij dat mooi vindt en goed kan. De GrettaDuisenbergclub van Israëlhaters zet hem onder druk met, uiteraard lafjes anonieme, tweets, dreigtelefoontjes en haatmails na
oproepen op blogs en Facebookpagina's om de musicus ertoe bewegen niet naar Eilat af te reizen. De linkszure dampen uit de te lang niet gewassen Arafatsjaals zijn kennelijk bezig de hersenkwabben van de Palestijnenvrienden aan te tasten. Mijnheer Honing speelt waar hij wil, wat hij wil en wanneer hij wil. Hulde dat hij de moeite neemt zich in een persbericht nader te verklaren, maar zelfs al zou zijn muziek niets anders zijn dan een lofzang op de Israëlische Staat en noemt hij al zijn solo's Improvisaties Voor Zoveel Mogelijk Palestijnenonderdrukking, boeie. Dat is zijn artistieke vrijheid, stelletje democratie niet begrijpende Grettabeffers. Dat jullie niet van Israëlische Jazzfestivals houden, dat mag. Wat ons betreft zijn mensen die vrijwillig een jazzfestival bezoeken rijp voor een snobtehuis voor pijprokers met moeilijk haar. Maar laat ze lekker. Bedreigingenfaciliteerder Stan van Houcke heeft
hier een keurig overzichtje van haatclubjes, handig usual suspects zoeken voor als Honing aangifte doet.
Take it away, Yuri. En veel plezier in Eilat.
