Geenstijl

De Ov-chipkaart is u door de strot geduwd. Keihard. Dwars door uw kokhalsreflex heen. Ongevraagd, peperduur (uw geld) en totaal onpraktisch. Ja, in theorie kan het best werken. Een chipsysteem wat direct geldig is voor alle Ov-trajecten in Nederland en wat u niet meer kost dan een los kaartje. In praktijk, not so much. Nederland zou massaal de Ov-chipkaart moeten opzeggen. Boycot. Een soort bankrun maar dan anders. Als wij de kaart weigeren te gebruiken, moeten de overheid, Translink Systems en de vervoersbedrijven wel naar ons luisteren. Democratie, toch? Om u een goed beeld te geven hoe hard de Ov-chipkaart faalt, hebben we hieronder alle topics van de afgelopen jaren over deze schaamteloze wanvertoning van onze overheid verzameld in een heldere samenvatting. This will not stand, man!

Tineke Huizinga Laten we bij het begin beginnen. Tineke Huizinga (GristenUnie). Eén van de meest incompetente ministers die we na de Tweede Wereldoorlog hebben gehad. En dat wil wat zeggen. Zij was verantwoordelijk voor de definitieve invoering van de Ov-chipkaart. Een vrouw die domme dingen zei. Meer dan eens. Zelf na werkweigering vanwege vakantie liever een privéjet dan een trein nam. En seks op TV erger vond dan een miljoenen verslindend faalproject als de Ov-chipkaart. Laten we nooit vergeten dat Tineke Huizinga de Führer is van de Ov-holocaust. Eigenlijk zouden we moeten eisen dat incheckpunten in het OV niet piepen maar 'Tineke Huizinga' zeggen als we in- of uitchecken. Opdat we niet vergeten. Tineke Huizinga is de Ov-satan, getuige ook het feit dat de zwaartekracht geen grip heeft op haar thee. Compleet hackbaar In 1992 werd het idee geopperd om het OV in Nederland te voorzien van een chipkaart. Tussen dit idee en de daadwerkelijk invoering zat 16 jaar en miljarden euro's. Uiteraard zijn er vele, vele, vele rapporten verschenen in die 16 jaar over wat de Ov-chipkaart zou worden. Daarin stond bijvoorbeeld dat de uiteindelijk gekozen chip uitermate hackgevoelig was. Deze rapporten werden vervolgens vervalst. Jup. Vervalst. Wacht, we herhalen het even. Onder leiding van Tineke Faalinga zijn er rapporten over het hacken van de Ov-chipkaart vervalst. Toen in januari 2009 reizigers van de RET gedwongen overgingen op de Ov-chipkaart, was van te voren dan al bekend dat deze kaart te hacken was. Zoals de vervalste rapporten ook al zeiden. Een dag na de invoering werd de mogelijkheid tot hacken dan ook direct bewezen. Dit was geen enkele reden om het miljardenproject stop te zetten voor de overheid. Waarom stoppen als je nog harder kunt falen. En dus reden er in 2009 een Osama Bin Laden, een Beatrix en een Rick Astley rond met hun Ov-chipkaart. In de periode dat de Ov-chipkaart alleen bij de RET was ingevoerd, probeerde de RET deze faalbaarheid uit de media te houden. Dat lukte enigszins, met name omdat hoofdredacteur Matthijs Nieuwenhuis van RTV Rijnmond het deed met de chef voorlichting van de RET. Na vervalste rapporten kon persbreidel er ook nog wel bij. Het hacken ging intussen door. Translink Systems, Tineke Huizinga en de Nederlandse overheid werden keihard uitgelachen om hun Ov-faalkaart. Recht in de bakkes. Hield het op nadat de proef bij de RET aantoonde dat de Ov-chipkaart (na 16 jaar miljarden verslindend onderzoek) een fiasco zou worden? Neen. Natuurlijk hield het niet op. Overheid en megalomane ICT-projecten, die worden gewoon keihard doorgeduwd zonder glijmiddel. Nederlanders gingen helemaal Allah Hackbar op de kaart. Er kon op een gegeven moment zelfs mee betaald worden bij stationskiosken en elektronische vuilcontainers mee geopend worden in Eindhoven. En op de Ov-chipkaartpaal, die uiteraard ook al snel te trollen bleek. En te stelen. De overheid en Translink Systems probeerden het hacken te downplayen. Maar de chipreaders waren in Nederland niet aan te slepen. Iedereen was ineens een volleerd chipkaarthacker. Nu had Hibbeldribbel Huizinga ooit de hilarisch debiele uitspraak gedaan dat de Ov-chipkaart pas zou worden teruggetrokken na grootschalige fraude. Alleen, verrassend, bleek dat de zoveelste leugen te zijn geweest van de GristenUnie-politica. Grootschalige fraude vond plaats, de Ov-chipkaart werd gewoon nog verder door geduwd. Sterker nog, hacken was zelfs overbodig. Het systeem zelf bevatte genoeg bugs om aan gratis saldo te komen. Maar hacken was leuker. Dus konden reizigers op een gegeven moment zelfs thuis alvast inchecken, werd de studentenkaart nog even gesloopt en bleek de aanpak van hackers één grote gotspe. Uiteindelijk moest de kaart voor miljoenen worden gedebugd en werd er na talloze fiasco's dan toch een zogenaamd onkraakbare nieuwe Ov-chipkaart ingevoerd. Yeah. Right. De grote man achter dit alles is Journalist van de Eeuw Brenno de Winter. Die aantoonde hoe groot de faal achter de invoering van de Ov-chipkaart was. Als dank werd hij daarvoor gedaagd door Translink Systems. En door de NS, maar die hielden het bij dreigen. Zo gaan we in een democratie namelijk met journalisten om. Gelukkig kwam het internet in opstand en werd Brenno de Winter terecht vrijgesproken. Waarmee wij concluderen dat Translink Systems daadwerkelijk helemaal niks kan. Dat komt door een compleet gebrek aan mensen met de juiste vaardigheden. Had ook anders kunnen zijn. Ze hadden ook gewoon Brenno de Winter aan kunnen nemen toen hij solliciteerde. Privacy? Nee Studenten mogen gratis reizen op hun Ov-studentenkaart. Toch moeten ze inchecken. Waarom? Zodat er ergens een database gevuld wordt met de routes die studenten nemen. En dat geldt voor iedereen met een persoonlijke kaart. Zeven jaar lang worden uw reizen opgeslagen door commerciële bedrijven. Zogenaamd voor verbetering van de service. Juist. Zoals bijvoorbeeld de aanpassing van de dienstregeling van de NS, waardoor de meeste mensen nu langer onderweg zijn voor meer geld en vaker moeten overstappen. Goede service. Het wil weten waar u uithangt gaat zelfs zo ver, dat er razzia's plaats vinden onder forenzen om achter hun reisschema's te komen. De ironie? Translink Systems zelf is nogal overstuur als zij zich een keer in hun privacy aangetast voelen. Crowdcontrolpoortjes Dankzij de invoering van de Ov-chipkaart lopen reizigers nu door meer checkpoints dan een Palestijn die Israël in wil. Poortjes die heel veel geld hebben gekost. En tot op de dag van vandaag op veel stations nog gewoon open staan. Dus hun duurbetaalde functie niet uitvoeren. En daar waar ze wel werken, sluiten ze reizigers onvrijwillig op. Met alle gevolgen van dien. Le Grande Fiasco van de Ov-chipkaart strekt zich uit tot in alle details. Niks, maar dan ook helemaal niks, doet wat het moet doen. Kost dat dan? De totale kostprijs van het Ov-chipkaartproject zijn niet te overzien. Al in 2008 was er sprake van een miljard euro en toen had nog geen enkele reiziger met de Ov-chipkaart rondgereden. Daar kwamen nog debugs bij (52 miljoen), invoeringen, subsidies voor vervoersbedrijven om aanpassingen te maken en ga zo maar door. Zo raakte de NS nog eens 1,3 miljard euro kwijt wat onder andere bedoeld was voor de invoering van de Ov-chipkaart. Wie al die kosten mag dragen? Uiteraard de belastingbetaler, in eerste instantie. En daarna worden alle kosten doorgeschoven naar de reiziger. Zo was er onlangs nog een prijsverhoging die kon oplopen tot meer dan 100% en blijkt de Ov-chipkaart soms twee keer zo duur dan een los kaartje. Waar ook veel geld heen ging: de zakken van topbestuurders. Bij regionale en lokale overheden, in de bonustas van NS-bestuurders en natuurlijk naar Translink Systems. Neem het voorbeeld van de gigantische GVB-fraude. Directeur Gertjan Kroon van de GVB wist van deze grootschalige fraude met geld wat bestemd was voor de invoering van de Ov-chipkaart, deed niks en verkaste uiteindelijk naar de functie van directeur van Translink Systems. Goh. Bleek dat hele GVB één grote maffiabende waar miljoenen aan belastinggeld verdwenen en er nogal sprake was van belangenverstrengeling en nepotisme. Op uw kosten. PR-faaltrein Hoe lost onze overheid het blunderbeleid rondom de invoering van de Ov-chipkaart op? Met propaganda. Een stukje PR. Althans, dat proberen ze. Maar raad eens? Juist, zelfs de PR rondom de OV-chipkaart faalde tot in de kleinste details. Dat geven ze zelf ook toe, trouwens. Facepalmrappers inhuren bijvoorbeeld. Of tenenkrommende filmpjes maken. Op een trein plakken dat men met de Ov-chipkaart door heel Nederland kunt reizen, terwijl dit niet waar is. Dat oplossen door Limburg niet bij Nederland te rekenen. Verder het eigen personeel verbieden te mopperen over de gedwongen Ov-chipkaart op social media. En uiteraard weet Translink Systems het voor elkaar te krijgen om de NOS als reclamezuil te gebruiken. Hoe ontzettend de NS zichzelf in de voet schiet met de reclame rondom de Ov-chipkaart maken twee reclame filmpjes duidelijk. In 2010 had de NS een reclame waarbij Romero de trein mist waar zijn vriendin July gewoon instapt (in plaats van te wachten op de volgende trein met Romero, de teef) omdat hij geen Ov-chipkaart heeft. Met een Ov-chipkaart zou dat nooit meer gebeuren. Behalve, zoals Nick en Simon in een reclame van tegenwoordig aantonen, als je de Ov-chipkaart vergeet te activeren voor de NS. Want dat moet. Activeren voor de NS. Die hele reclame van Romero was dus één grote leugen. Net als alles, maar dan ook alles rondom de Ov-chipkaart zelf. Een totaal onpraktisch systeem wat het hele land platlegt als er een storing plaats vindt en waarbij u gedwongen wordt veel geld te betalen voor iets wat uw privacy schendt, in stand gehouden wordt met maffiapraktijken en wat meer last dan lusten oplevert. Daarom roepen we dus op tot een boycot. Maar ja. Zonder Ov-chipkaart, hoe komt u dan op plekken als u afhankelijk bent van het openbaar vervoer? Precies. Een Ov-dictatuur in een democratisch land. Rara, hoe kan dat?