De crisis, daar heeft u al een tijdje niets meer over gehoord. Komt doordat de meest pessimistische azijnzeikers inmiddels collectief aan een depressie danwel epische burn-out zijn begonnen. Iedere dag het einde van de wereld en de dood van de economie voorspellen: het is een psychisch veeleisende business. Maar niet alleen zij, gans Nederland is aan de happy-pills, grote bakken chocolade-ijs en een overmatige hoeveelheid Love Actually begonnen. We gaan er namelijk aan onderdoor, allemaal. Iedereen is bang om zijn baan te verliezen en baanonzekerheid leidt tot acute vertroebeling van de gemoedsrust. Slapen kunt u niet meer zonder Comedy Central, koffie neemt u slechts nog met drie suikerklontjes en daglicht kunt u niet meer verdragen. Steeds meer huisartsen in Nederland krijgen depressief werkvolk over de doktersvloer, dat aantal is in 2011 ten opzichte van 2010 met
8% gestegen. Het gaat dan vooral om mannen (m/v) die niet zeker zijn over hun baan en/of wiens huis onder water staat. De vrolijkheid van Nederland daalt parallel aan de daling van de huizenprijs, zo blijkt. Wat gaan we hier tegen doen, GeenStijl? Helemaal niets. Combineer jarenlange
vertrutting en betutteling met een klein beetje crisis en dit is dus wat we krijgen: een depressief wijfend zeikland. Advies aan de huisartsen: gewoon zonder pardon alsook linea reacta de straat op schoppen die mode-jankers. Hup, aan het werk, maakt niet uit wat je doet. Dit zijn geen mensen met een aanleg voor depressie, dit zijn verlopen babyboomers die alleen even hoeven te wennen aan het idee dat de crisis dat gigantische gouden landingskussen onder hun kont weggerecessied heeft. Stop het huilen, begin bij jezelf!
